عفونت مقعدی می تواند در ناحیه مقعد به دلیل عوامل مختلفی از جمله باکتری ها، قارچ ها یا ویروس ها رخ دهد. انواع شایع عفونت مقعدی عبارتند از:
- آبسه: بالشتک های چرکی که در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود.
- فیستول: اتصالات غیر طبیعی بین کانال مقعد و پوست.
- بواسیر: وریدهای متورم در ناحیه مقعد که می توانند عفونی شوند.
- عفونت های قارچی: مانند کاندیدیازیس که اغلب با رطوبت و تحریک همراه است.
- عفونت های مقاربتی (STIs): مانند تبخال یا HPV که می تواند ناحیه مقعد را تحت تاثیر قرار دهد.
علائم عفونت مقعدی
علائم عفونت رکتوم بسته به علت اصلی ممکن است متفاوت باشد اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد یا ناراحتی: درد مداوم یا درد شدید در ناحیه رکتوم، به ویژه در هنگام اجابت مزاج.
- تورم یا قرمزی: تورم یا قرمزی قابل توجه در اطراف مقعد یا رکتوم.
- خارش: خارش یا سوزش در ناحیه مقعد.
- ترشح: ترشح غیر طبیعی از رکتوم که ممکن است چرک، خون یا مخاط باشد.
- تب: تب با درجه پایین ممکن است رخ دهد، به خصوص اگر یک آبسه یا عفونت سیستمیک وجود داشته باشد.
- مشکل در حرکات روده: درد در حین اجابت مزاج یا احساس تخلیه ناقص.
- تغییر در عادات روده: اسهال، یبوست، یا تغییر در قوام مدفوع.
- تهوع یا استفراغ: در برخی موارد، ناراحتی های گوارشی ممکن است همراه با عفونت باشد.
- بوی نامطبوع: بوی نامطبوع قابل توجه از ناحیه رکتوم.
روش های درمانی برای عفونت مقعد
درمان بستگی به علت و شدت عفونت دارد. در اینجا برخی از پمادهای رایج و درمان های موضعی آورده شده است:
۱. پمادهای آنتی بیوتیک
- نئوسپورین (باسیتراسین، نئومایسین، پلی میکسین B)
- نحوه استفاده: روزانه ۱ تا ۳ بار یک لایه نازک روی ناحیه آسیب دیده بمالید. این به جلوگیری از عفونت های باکتریایی در بریدگی ها یا ساییدگی های جزئی کمک می کند.
۲. کرم هیدروکورتیزون
- هیدروکورتیزون ۱% یا ۲.۵%
- نحوه استفاده: مقدار کمی از آن را تا ۳ بار در روز روی ناحیه آسیب دیده بمالید. این به کاهش التهاب و خارش مرتبط با هموروئید یا تحریکات جزئی پوست کمک می کند.
۳. کرم های ضد قارچ
- پماد کلوتریمازول (لوترین)
- نحوه استفاده: برای عفونت های قارچی دو بار در روز روی ناحیه آسیب دیده بمالید. در برابر عفونت های قارچی مانند کاندیدیازیس موثر است.
- میکونازول (مونیستات)
- استفاده: طبق دستورالعمل برای عفونت های قارچی استفاده شود. به درمان تحریکات مربوط به مخمر کمک می کند.
۴. مسکن های موضعی
- پماد لیدوکائین
- نحوه استفاده: برای تسکین موقت درد یا ناراحتی روی ناحیه آسیب دیده بمالید. معمولاً برای هموروئید یا شقاق مقعدی استفاده می شود.
روش های پیشگیری از ابتلا به عفونت مقعدی
پیشگیری از عفونت های مقعدی شامل حفظ بهداشت خوب و انجام کارهای سالم در زندگی است. در اینجا چند روش موثر وجود دارد:
- بهداشت خوب:
- ناحیه مقعد را به آرامی با آب و صابون ملایم بعد از اجابت مزاج بشویید.
- ناحیه را با یک حوله تمیز خشک کنید. از مالش خودداری کنید
- اعمال جنسی ایمن:
- در هنگام مقاربت مقعدی از کاندوم استفاده کنید تا خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی (STIs) را کاهش دهید.
- قبل از انجام رابطه جنسی مقعدی از عاری بودن هر دو طرف از عفونت اطمینان حاصل کنید.
- معاینات منظم سلامت:
- غربالگری های منظم را برای بیماری های مقاربتی انجام دهید، به خصوص اگر شریک های متعددی دارید یا درگیر رفتارهای پرخطر هستید.
- اجتناب از محرک ها:
- از صابون های تند، محصولات معطر و دوش هایی که می توانند ناحیه مقعد را تحریک کنند، دوری کنید.
- رژیم غذایی و آبرسانی:
- برای تقویت حرکات منظم روده و جلوگیری از یبوست از یک رژیم غذایی پر فیبر استفاده کنید.
- برای کمک به نرم شدن مدفوع، هیدراته بمانید.
- استفاده از ملین ها:
- با احتیاط از ملین ها استفاده کنید، زیرا استفاده بیش از حد می تواند منجر به تحریک یا وابستگی شود.
- درمان سریع شرایط مقعد:
- برای جلوگیری از عفونت، هر مشکلی مانند هموروئید یا شقاق را به سرعت برطرف کنید.
- از اشتراک گذاری اقلام شخصی خودداری کنید:
- از حوله ها، تیغ ها یا سایر وسایل شخصی که ممکن است حاوی باکتری هستند، استفاده نکنید.
چه زمانی برای عفونت مقعدی به دکتر مراجعه کنم؟
در صورت تجربه با یک پزشک متخصص بیماریهای مقعدی مشورت کنید:
- درد یا تورم شدید
- تب
- خونریزی مداوم
- علائمی که با درمان خانگی بهبود نمی یابند
نتیجه گیری
عفونت مقعدی می تواند ناراحت کننده و ناراحت کننده باشد، اما گزینه های درمانی زیادی در دسترس است. پمادهایی مانند پماد های آنتی بیوتیک، درمان‌های ضد قارچ و هیدروکورتیزون می‌توانند باعث تسکین و بهبودی شوند. همیشه برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب متناسب با شرایط خاص خود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
