عطار نیشابوری کیست؟
عطار نیشابوری از شاعران و عارفان برجسته ایرانی اواخر سده ششم و اوایل سده هفتم هجری قمری بشمار می رفت که در روستای کدکن، نیشابور می زیست. این شاعر عالی رتبه در سنین جوانی، طبابت را پدر خود آموخت.
در مورد انقلاب درونی عطار، داستان های زیادی شنیده می شود از جمله: روزی درویشی از عطار طلب کمک مالی کرد ولی ایشان امتناع ورزید. درویش به شیخ گفت که چگونه می خواهی جان بدهی وقتی هیچ از مالت نمی بخشی؟
عطار گفت هماطور که تو جان می دهی! درویش همان لحظه کاسه چوبی خود را زیر سر گذاشت و از دنیا رفت. بعد از دیدن این صحنه عطار نیشابوری تصمیم گرفت که راه عرفان و تزکیه را پیش بگیرد.
او در زمان حیاتش آثار بزرگی خلق کرد که متاسفانه همه آنها در حین حمله مغولان از بین رفتند بجز چند کتاب که به شهرهای دیگر انتقال یافته بودند. این ما در این مقاله می خواهیم به ۱۰ حقیقت درباره زندگینامه عطار نیشابوری این شاعر بزرگ فارسی زبان بپردازیم.
۱۰ حقیقت شگفت انگیز از زندگی عطار نیشابوری
- کودکی عطار نیشابوری در ترس و وحشت گذشت؛ زیرا در آن زمان غزه ها به خراسان حمله وحشیانه ای داشتند و مردم را قتل عام کردند.
- شیخ، علاوه بر هنر شاعری، حرفه طبابت و عطاری را نیز از پدر خود آموخته بود و گاهاً به درمان بیماران می پرداخت.
- منطق الطیر جز مهمترین آثار عطار بشمار می رود، هر چند او آثار دیگری همچون: اسرارنامه، مختارنامه، خسرونامه و تذکره الاولیا را نیز در کارنامه کاری خود دارد.
- اشعار عرفانی فارسی را به یک مثلث تشبیه کرده اند که عطار یک ضلع آن و سنایی و مولوی دیگر اضلاع آن را در اختیار دارند.
- عطار غزت نفس بالایی داشت و در زمان حیات خود هرگز در مدح هیچ پادشاهی سخن نگفت.
- فریدالدین ابوحامد عطار یکی از بزرگان عرصه عرفان بود که از سنایی غزنوی برای خلق آثار خود الگو می گرفت.
- یکی از اسماء این شاعر، محمد بوده، زیرا بارها در اشعار خود به هم اسمی با رسول اکرم (ص) اشاراتی داشته است.
- در حمله مغولان به ایران، تمام آثار عطار نیشابوری در آتش سوختند و آثار باقی مانده، کتبی است که قبل از حمله به دیگر شهرها منتقل شده بود.
- بیست و پنجم فروردین ماه هر سال، به این عارف گرانقدر تعلق دارد و در تقوم ما ایرانیان با عنوان روز ملی عطار به ثبت رسیده است.
- عطار نیشابوری، سال ۶۱۸ هجری، در زمان حمله مغولان به ایران، کشته شد.