لیست جاذبه های گردشگری بندرعباس
بندرعباس مرکز استان هرمزگان و بزرگترین بندر ایران با چندین جاذبه توریستی است. گردشگران زیادی از این بندر و همچنین جزایر نزدیک آن به ویژه قشم و کیش بازدید می کنند. بندرعباس یک مرکز استراتژیک و تجاری در خلیج فارس و خلیج عمان می باشد. این بندر با چندین فراز و نشیب یکی از شهرهای مهم تاریخ ایران است. شرایط جوی در این منطقه به گونه ای بوده که تابستان های بسیار گرم و مرطوبی را سپری می کند، در نتیجه بهترین زمان سفر به بندر عباس فصل پاییز، زمستان و اوایل بهار است. مردم محلی اغلب به شغل ماهیگیری و کشاورزی می پردازند اما صادرات فرآورده های نفتی و محصولات کشاورزی و واردات نیز بخش اعظمی از فعالیت های این شهر را در بر می گیرد.
بنادر شهید رجایی و باهنر در بندرعباس، نقش مهمی در ترانزیت حجم زیادی از کالاها در کشور دارند. از آنجا که بندرعباس بزرگترین بندر ایران است، از نظر حمل و نقل کالا و همچنین میزبانی از کارخانه های بزرگ و متعدد صنعتی، نقطه برجسته کشور می باشد. با سفر به این شهر بندری از جاذبه های مهم آن دیدن فرمایید و در بازارهای آن چرخی بزنید و از رنگارنگ ترین بخش شهر لذت ببرید، جایی که می توانید غذاهای محلی بسیار خوشمزه و لباس های زیبا را پیدا کنید اما برای داشتن اطلاعات کافی از فرهنگ، جاذبه های گردشگری، اقامتگاه ها و… می توانید سری به بهترین سایت های گردشگری بزنید. در ادامه با ماه همراه باشید تا بهترین جاذبه های گردشگری بندرعباس را به شما معرفی کنیم.
۱۰. پل لاتیدان | Latidan Bridge
پل لاتیدان از جاذبه های گردشگری بندرعباس است که قدمت آن به چند صد سال قبل برمی گردد، به عنوان یکی از مهمترین بناهای تاریخی ساخته شده در بندرعباس در دوره صفوی به شمار می رود. این پل برای اولین بار برای اهداف نظامی ساخته شد اما بعداً به عنوان یک مسیر تجاری مورد استفاده قرار گرفت. پل در ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس، در جوار روستای نیمه کار واقع شده است.
کارشناسان می گویند این پل به طول یک کیلومتر، زمانی یکی از طولانی ترین پل های ایران بوده و سه برابر طولانی تر از سی وسه پل اصفهان می باشد. به گفته کارشناسان میراث فرهنگی استان هرمزگان، برخلاف بسیاری از پل های آجری زمان صفویه، پل لاتیدان در بندرعباس از سنگ ساخته شده است. این پل عمدتا برای اهداف نظامی در طول جنگ با پرتغالی ها، در زمان سلطنت شاه عباس استفاده می شد. لاتیدان در گذشته ۲۳۳ درگاه داشته که در حال حاظر تنها ۳۳ درگاه آن باقی مانده اند. با پایان یافتن درگیری ها، آن را به یک راهرو تجاری تبدیل کردند. نکته جالب در خصوص پل لاتیدان اینکه در سال ۱۳۷۲ در طی یه سیل از زیر خاک بیرون آمد. این میراث ارزشمند ملی هنوز هم در معرض خطر است و به شدت نیاز به سرمایه گذاری و حمایت دارد.
۹. چشمه آب گرم گنو | Genow Hot Water
این چشمه آبگرم از جاذبه های طبیعی بندرعباس است که در حدود ۳۴ کیلومتری شمال شرقی این بندر و در کنار جاده بندرعباس – سیرجان واقع شده است. در نزدیکی چشمه امکانات توریستی برای رفاه هر چه بیشتر گردشگران وجود دارد. آب این چشمه که از نظر مواد طبیعی دارای کلسیم سولفوریک بوده و برای آبیاری درختان نخل، مزارع و همچنین برای حمام کردن استفاده می شود.
این چشمه به دو استخر جداگانه برای خانم ها و آقایان مجهز شده است. به خاطر خاصیت گوگردی آن، بوی نامطبوعی دارد و حتی برخی از گیاهان در اطراف این چشمه قابلیت رشد ندارند و این قضیه برای تعدادی از جانوران نیز صدق می کند. نخلستان ها و چشم اندازهای طبیعی اطراف چشمه در فصل بهار بسیار زیبا هستند. خیلی از مردم به دلیل خاصیت های درمانی آب گنو به بندرعباس سفر می کنند.
۸. حمام گله داری | Gallehdari Bath
حمام گله داری یکی از حمام های سنتی و جاذبه های تاریخی بندرعباس (استان هرمزگان) است و به احتمال قوی که این بنا مربوط به دوره صفویه باشد که تاریخچه آن به قرن سیزدهم بر می گردد. این حمام در مجاورت محله اوزی ها قرار دارد. در دوره قاجار، این حمام توسط حاج شیخ احمد گله داری به مسجد گله داری وقف شد. این سازه دارای پنج گنبد کوچک و بزرگ می باشد.
حمام گله داری در گذشته حمام عمومی بود اما در سال ۱۳۷۰ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران آن را به موزه مردم شناسی عمومی تبدیل کرد که در آن سنت های باستانی حمام کردن با کمک مجسمه های ساخته شده، بازسازی و نمایش داده می شود. معماری آن مانند سایر حمام ها در شهرهای کویری به نظر می رسد بنابراین فضاهایی مانند: بینه (اتاق رختکن حمام)، سربینه، گرم خانه، خزینه (مخزن حمام)، دستک و جام خانه در آن وجود دارد. از سنگ اسفنجی و ساروج در ساخت این بنا استفاده شده که تاثیر بسزایی در جذب رطوبت دارد. این نوع سنگ را به راحتی می توان در اطراف خلیج فارس پیدا کرد.
۷. محله باستانی سورو | Suro
منطقه باستانی سورو از جاذبه های دیدنی بندرعباس و در ضلع غربی این بندر قرار دارد. قدمت این محله به دوره هخامنشیان باز می گردد و یکی از قدیمی ترین مناطق شهر بندرعباس می باشد. در کاوش های باستان شناسی، کارشناسان سکه های بی شماری متعلق به دوره های مختلف تاریخی مانند هخامنشی، ساسانی، صفوی و قاجار در این منطقه پیدا کرده اند که هم اکنون در موزه بندرعباس در معرض دید عموم قرار دارند.
با در نظر گرفتن سکه های کشف شده می توان دریافت که مالکان هرمز، صاحب ضرابخانه بوده اند و جدا از مس و نقره، سکه های طلا نیز می ساختند. تعداد ۶۴ سکه طلای ساخته شده توسط مالکان هرمز و جرون در سال ۱۳۰۴ در روستای گودو کشف شد. محله باستانی سورو بندرعباس شامل هزاران درخت خرما و درختان مختلف دیگری مانند: کهور، کرت، گز، کنار و خرگ بود. مردم سورو تابستان را در این بیشه ها می گذرانند. در سفر به بندرعباس بازدید از محله باستانی را فراموش نکنید.
۶. مسجد جامع دلگشا | Jameh Mosque of Bandar Abbas
مسجد جامع دلگشا یکی از مهمترین و بهترین جاذبه های گردشگری بندرعباس بشمار می رود. این مسجد در نبش بلوار طالقانی ساخته شده است و در اصل به قرن دوازدهم و سیزدهم باز می گردد. در سال ۱۳۵۴، به جز قسمتی از شبستان، تمام بخش های دیگر آن مورد بازسازی قرار گرفت. این بنا از دو بخش شبستان و یک الحاق قدیمی تشکیل شده است که قسمت قدیمی آن دارای ۱۲ ستون در ضلع غربی، شرقی و جنوبی آن می باشد.
۱۲ ستون شبستان همه روی پایه های مکعب سوار شده اند و دارای تزئینات تسکین دهنده و گچبری های قابل توجه هستند. شباهت زیادی بین این مسجد و مسجد گله داری و مسجد دژگان در بندرعباس وجود دارد. مسجد جامع دلگشا بندرعباس در بین آثار به ثبت رسیده ملی به چشم می خورد. در سفر به بندرعباس بازدید از این بنا را در فهرست گردشگری خود جای دهید که خالی از لطف نخواهد بود.
۵. آب انبارهای برکه باران | Rainwater Collection Pond Warehouses
آب انبارهای برکه باران بندرعباس شامل پنج حوضچه یا مخزن آب مربوط به دوره صفویه با گنبدهای خیره کننده و نفیس است که از سنگ و ملات ساروج ساخته شده اند. حوضچه ها در گذشته دارای چهار دهانه اصلی برای بهره برداری از آب بودند. سالیان دور آب شیرین بندرعباس از این آب انبارها تأمین می شد که این مکان خنک کردن آب را نیز در پی داشته است.
آنچه که امروزه توجه همگان را برای بازدید و مطالعه به خود جلب کرده، گنبدهای برکه باران می باشد. سه مورد از گنبدها در فضای موزه خلیج فارس قرار دارد ولی دو مورد دیگر خارج از این فضا هستند. امروزه یکی از استخرها به یک سالن آمفی تئاتر تغییر یافته و سازمان میراث ملی ایران این مجموعه را در لیست آثار خود به ثبت رسانده است. باورها بر این بود که در این مکان اشیاء قیمتی زیادی وجود داشته اما اکنون خبری از این اشیاء نیست. آب انبارهای دیگری در قسمت های مختلف این استان از جمله کیش، قشم، بندر لنگه و بستک به منظور تامین آب شیرین وجود داشته است.
۴. مسجد ناصری | Nasseri Mosque
مسجد ناصری یکی دیگر از جاذبه های توریستی بندرعباس می باشد. این مسجد با معماری مربوط به مناطق جنوبی ایران سازگاری دارد و در سال ۱۳۰۴ به دستور محمدعلی ناصری احداث گشت. در سقف این سازه از چوب صندل کمک گرفته شده که از کشور هندوستان وارد ایران شده اند. نقوش و گچبری به کار برده شده در مسجد ناصری بندرعباس مربوط به دوره قاجار بوده و نظر هر گردشگر داخلی و خارجی را به خود جلب می کند.
اشکال هندسی در طاق این مسجد که با آجر و کاشی مزین شده زیبایی خاصی به مسجد می دهد که چیره دستی هنرمندان ایران باستان را به نمایش می گذارد. معرق کاری و نقوش قرآنی از دیگر جذابیت های این بنا است. فراموش نکنید که با سفر به این شهر، مسجد ناصری را ببینید و از آن لذت ببرید.
۳. موزه مردم شناسی خلیج فارس | Persian Gulf Anthropological Museum
موزه مردم شناسی بندرعباس در اسفند ماه سال ۱۳۸۶ به عنوان یکی از گسترده ترین موزه های انسان شناسی در جنوب کشور آغاز به کار کرد. ساختمان موزه با معماری جنوب ایران، واقع در منطقه تاریخی برکه بارن، در سه طبقه با زیر بنای ۲۴۰۰ متر به شرح زیر ساخته شده است. طبقه اول شامل: فضای عمومی، خدمات مختلف، کتابخانه اختصاصی و یک نمایشگاه دائمی می باشد.
در طبقه دوم موزه می توانید بخشی از بازار سنتی (شرایط بازار و مبادله در هرمزگان را به همراه ۱۱ مجسمه نشان می دهد)، آزادسازی قلعه هرمز (در این قسمت می توانید صدای برخورد شمشیرها، اسلحه ها، توپ، سر و صدای مبارزان در میدان نبرد را با پنج مجسمه نمایانگر صحنه های جنگ، بشنوید) و فعالیت های ماهیگیری و ماهیگیران مانند ساخت قایق و صیادی (در این قسمت صدای امواج دریا شبیه سازی شده) را مشاهده کنید.
طبقه سوم نیز بخش های باستان شناسی که شامل: آثار باستانی و تاریخی و اشیاء مربوط به دوره ماقبل تاریخ می باشد، را به نمایش می گذارد. سنگ های قیمتی، فلزات مانند مس، برنز، آهن مربوط به هزاره سوم تا اول میلادی با قدمت دوره اشکانی و ساسانیان در این موزه نگهداری می شوند. سکه های نقره، نیکل، برنز و مس مربوط به دوره سلوکی ها، ساسانیان، ایلخانیان، تیموریان، صفویان، قاجاری ها و پهلوی ها همه را در این موزه می توانید ببینید.
۲. عمارت کلاه فرنگی | Kolah Farangi Estate
عمارت کلاه فرنگی در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس واقع شده و یکی از دیدنی ترین مکان های بندرعباس در جنوب ایران است. از آنجا که این عمارت تحت تأثیر معماری اروپایی آن دوره قرار گرفته، مانند بسیاری از عمارت های دیگر در دوره قاجار به عنوان عمارت کلاه فرنگی از آن یاد می شود. بعد از فتح هرمز در دوره صفویه، شرکت هند شرقی شعبه ای از سازمان تجارت خود را با مجوز شاه عباس در بندرعباس راه اندازی کرد.
بعد ها کمپانی هند شرقی هلند نیز همین اقدام را انجام داد. با گسترش معاملات هلندی ها و محدود شدن فضا، شرکت هند شرقی تصمیم به ساختن ساختمان جدید و باشکوه برای تجار خود گرفت که امروزه تحت عنوان عمارت کلاه فرنگی از آن یاد می شود. عمارت کلاه فرنگی بندرعباس در نزدیکی بندر قدیمی این شهر در بلوار طالقانی واقع شده است.
۱. معبد هندوها | Indians Temple
معابد هند همیشه برای توریست ها از مکان های جالب توجه بوده است. بی تردید بازدید از این معابد می تواند لذت بخش باشد اما برای دیدن نمونه آنها احتیاجی نیست به هند بروید، زیرا معبد هندو در بندرعباس شما را از سفری طولانی بی نیاز می کند. معماران این معبد را در آخرین روزهای سلطنت ناصرالدین شاه بنا کردند و از آن در دوره مظفر الدین شاه، قرن نوزدهم استفاده شده است.
یک تاجر ثروتمند هندی به نام شیکارپور برای تأمین نیاز معنوی بازرگانان هندی که به ایران سفر می کردند، این معبد را بنا کرد. معماران از عناصر بودایی و اسلامی در معماری معبد به کار گرفته اند. این ساختمان در بلوار امام خمینی (ره)، روبروی بازار بندرعباس واقع شده است. شکل اصلی معبد مربعی می باشد که در بالای آن گنبدی با ۷۲ برجک قرار گرفته و سبکی متمایز نسبت سایر سازهای ایرانی در بندرعباس دارد. شیکارپور در سفر آخر خود به ایران تمام مجسمه های این معبد را با خود به هند برد. فضای داخلی چهار گوش معبد هندوها در بندرعباس نگاه هر بیننده ای را به خود جلب می کند و بسیار زیباست. وجود معبد هندوها در ایران نشان دهنده همزیستی مسالمت آمیز ادیان و فرهنگ های مختلف در این کشور است. نقاشی های متعددی از جمله نقاشی “کریشنا” (خدای فلاوت هندو) در این معبد به چشم می خورد.
