چارلز داروین کیست؟
چارلز داروین یکی از مشهورترین دانشمندان تاریخ معاصر است. در سال ۱۸۵۹، او کتاب خود را در مورد منشا گونه ها منتشر نمود، اثری از ادبیات علمی که بعداً به مفهومی بنیادی در علم تبدیل شد و دیدگاه ما را نسبت به زندگی و منشأ بیولوژیکی آن به عنوان یک کل متحول کرد.
این طبیعت شناس و زمین شناس انگلیسی این ایده را مطرح کرد که همه گونه های زندگی در طول زمان از اجداد مشترک تکامل یافته اند. در سال ۱۸۳۱، با کشتی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا، HMS Beagle، به عنوان یک طبیعت شناس سفری را آغاز کرد.
هدف اصلی این سفر بررسی خط ساحلی آمریکای جنوبی و ترسیم بندرگاه های آن برای تهیه نقشه های بهتر از منطقه بود. چارلز داروین بیشتر زمان سفر خود را صرف جمع آوری نمونه های گیاهی، حیوانی، سنگ ها و فسیل ها کرد.
بررسی نمونه ها و یادداشت های او از این سفر منجر به کشفیات علمی پیشگامانه ای شد. فسیل های جمع آوری شده را با دیرینه شناسان و زمین شناسان به اشتراک گذاشت، که منجر به پیشرفت در درک فرایندهایی که سطح زمین را شکل می دهند، شد.
تجزیه و تحلیل داروین از گیاهان و حیواناتی که جمع آوری کرد او را به این پرسش رساند که چگونه گونه ها در طول زمان شکل می گیرند و چگونه تغییر می کنند. ما در این مقاله می خواهیم به ۱۰ حقیقت درباره زندگینامه چارلز داروین این طبیعت شناس مشهور بریتانیایی بپردازیم.
۱۰ حقیقت شگفت انگیز از زندگی چارلز داروین
- چارلز داروین در همان روزی که آبراهام لینکلن متولد شد، به دنیا آمد. هر دو در ۱۲ فوریه ۱۸۰۹.
- او میل خاصی به غذاهای عجیب و غریب داشت. در طول سفرهای متعدد خود، آرمادیلو، لاک پشت، جوندگان و حتی پوما خورد اما از جغد متنفر بود.
- بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷، پرتره ای از داروین در پشت اسکناس ۱۰ پوندی انگلیس ظاهر شد.
- چارلز رابرت، تاکسیدرمی را از جان ادمونستون، برده سیاه پوست آزاد شده آمریکای جنوبی، در طول ۴۰ ساعت سخنرانی آموخت.
- انتشار “منشا گونه ها” تقریباً ۲۰ سال به طول انجامید.
- او در ابتدا یک مسیحی معتقد بود و حتی در رشته الهیات در کالج تحصیل کرد؛ اما بعداً موضع خود را به آگنوستیک تغییر داد.
- روز تولد او به عنوان روز داروین جشن گرفته می شود.
- خانه این زیست شناس در حال تبدیل شدن به دانشگاه است.
- چارلز رابرت داروین عبارت «بقاء بهترین ها» را ابداع نکرد. این اثر توسط هربرت اسپنسر ابداع شد.
- بعد از مرگ انتظار می رفت که او را در حیاط کلیسای سنت ماری در داون دفن کنند، اما پس از درخواست همکارانش و عموم سرانجام در ابی وستمینستر به خاک سپرده شد.
