زندگینامه یوهان سباستین باخ نقاش و موسیقی دان

بیوگرافی یوهان سباستین باخ (زندگینامه بزرگان)

یوهان سباستین باخ عالی ترین نابغه خلاق موسیقی بود که به عنوان، آهنگساز، ارگ نواز، نوازنده هارپسیکورد و نوازنده ویولن آلمانی دوران باروک شناخته می شد.

او با مهارت خود در کنترپوان، هارمونیک و سازماندهی انگیزشی و اقتباس از ریتم ها، فرم ها و بافت های خارج از کشور، به ویژه ایتالیا و فرانسه، سبک های آلمانی را غنی کرد.

ساخته‌ های باخ شامل کنسرتوهای براندنبورگ، Mass in B minor،The Well-Tempered Clavier ، دو Passions، آثار کیبورد و بیش از ۳۰۰ کانتاتا بوده که نزدیک به ۱۰۰ کانتاتا از بین رفته است.

یوهان باخ نه تنها به خاطر آهنگسازی های باشکوهش، بلکه در سنین پایین تر به دلیل استعدادش به عنوان خواننده نیز مورد تحسین قرار گرفت که به او کمک کرد تا در صومعه ای در لونبورگ موقعیتی به دست آورد.

موسیقی وی به خاطر عمق فکری، فرماندهی فنی و زیبایی هنری، مورد احترام است. ما قصد داریم تا در این مطلب به معرفی زندگی نامه یوهان سباستین باخ، یکی از ستاره های دوره باروک بپردازیم.

عکس یوهان سباستین باخ

یوهان سباستین باخ کیست؟ یوهان سباستین باخ در آیزناخ و در خانواده ای شناخته شده از نوازندگان به دنیا آمد. پدرش، یوهان آمبروسیوس باخ، مدیر نوازندگان ویولن و ترومپت شهر بود و همه عموهایش جز نوازندگان برجسته بشمار می رفتند.

از پدرش نواختن ویولن و هارپسیکورد و از برادرش، کلاویکورد را آموخت. پس از فارغ التحصیلی، چندین پست موسیقی در سراسر آلمان را تجربه کرد؛ از جمله: کاپل مایستر (مدیر موسیقی) برای لئوپولد، شاهزاده آنهالت کوتن، خوانندۀ توماسچوله در لایپزیگ و آهنگساز دربار سلطنتی.

سلامتی و بینایی این موسیقی دان در سال ۱۷۴۹ کاهش یافت و در ۲۸ ژوئیه ۱۷۵۰ درگذشت. مورخان مدرن معتقدند که مرگ او به دلیل ترکیبی از سکته مغزی و ذات الریه رخ داده است.

توانایی ‌های سباستین باخ به ‌عنوان یک ارگ ‌نواز در طول زندگی ‌اش در سراسر اروپا بسیار مورد احترام بود، اگرچه او به‌ عنوان یک آهنگساز بزرگ شناخته نشد تا اینکه در نیمه اول قرن نوزدهم علاقه و اجرای موسیقی‌ اش احیا شد.

او اکنون به طور کلی به عنوان یکی از آهنگسازان اصلی دوره باروک و به عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان تاریخ موسیقی شناخته می شود.

دوران کودکی یوهان سباستین باخ

در زندگینامه یوهان سباستین باخ آمده است که: یوهان سباستین باخ در ۲۱ مارس ۱۶۸۵ در آیزناخ، تورینگن، آلمان از یوهان آمبروسیوس باخ و ماریا الیزابت لامرهرت متولد شد. پدرش شیپور ساز دربار دوک آیزناخ و کارگردان نوازندگان شهر بود.

برای سالیان متمادی، اعضای خانواده باخ در سراسر تورینگن مناصبی مانند نوازنده ارگ، نوازنده سازهای شهری یا کانتورها را بر عهده داشتند و فامیلی آنها به دلیل استعداد موسیقی از شهرت زیادی برخوردار بود.

در اینجا یوهان سباستین جوان توسط پدرش نواختن ویولن و هارپسیکورد را آموخت. او همچنین توسط عموی مشهورش، که در آن زمان ارگ نواز در جورجنکرشه در آیزناخ بود، وارد هنر ارگ نوازی شد.

سباستین شاگرد بسیار مشتاقی بود و خیلی زود در این سازها مهارت فوق العاده ای پیدا کرد. وقتی هشت ساله بود به مدرسه گرامر لاتین قدیمی رفت و خواندن و نوشتن، دستور زبان لاتین و مقدار زیادی الهیات هم به زبان لاتین و هم به زبان آلمانی را فرا گرفت.

وقتی تنها نه سال داشت مادرش و تقریباً نه ماه بعد پدرش را از دست داد. او و یکی از برادرانش، یوهان یاکوب، به خانه برادر بزرگشان، یوهان کریستوف (متولد ۱۶۷۱) که در شهر کوچک اوردروف در سی مایلی جنوب شرقی آیزناخ ساکن شده بود، برده شدند.

یوهان سباستین بلافاصله با علاقه فراوان زیر نظر برادرش ارگ و هارپسیکورد را مطالعه کرد و به سرعت بر تمام قطعاتی که به او داده شده بود تسلط یافت. کریستوف همچنین سباستین را به کپی کردن موسیقی آهنگسازان ارگانیست آلمانی مانند یاکوب فروبرگر، یوهان کاسپار کرل و پاچلبل واداشت.

در ۱۴ سالگی بورسیه مدرسه معتبر سنت مایکل در لونبورگ را دریافت کرد و در زبان های لاتین، یونانی و الهیات پیشرفت بسیار خوبی داشت.

زندگی حرفه ای یوهان سباستین باخ

هنگامی که یوهان سباستین باخ به مرکز موسیقی آلمان شمالی رفت، به دلیل صدای غیر معمول و زیبای سوپرانویش مورد استقبال قرار گرفت و بلافاصله به عضویت منتخب خوانندگانی که «متنچور» را تشکیل دادند، درآمد. در این دوره او با گئورگ بوهم، ملاقات کرد.

بوهم، یوهان را با سنت ‌های بزرگ ارگان ‌های هامبورگ آشنا کرد و او چندین سفر زیارتی پیاده به آن شهر انجام داد. وی همچنین تحت تأثیر موسیقی دستگاهی فرانسوی قرار گرفت. زمانی که تقریباً هجده ساله بود، تصمیم گرفت به عنوان نوازنده ارگ ​​در زادگاهش تورینگن استخدام شود.

او علاقه زیادی به یک ارگ در دست ساخت در کلیسای جدید آرنشتات داشت و از آنجایی که اعضای خانواده‌ اش نسل ‌ها به طور حرفه ‌ای در این منطقه فعال بودند، احساس می ‌کرد شانس خوبی برای گرفتن این پست دارد.

بنابراین در سال ۱۷۰۲ لونبورگ را ترک کرد و به جنوب بازگشت. در حالی که منتظر تکمیل ارگ در آرنشتات بود، به سباستین پیشنهاد شد و پست ویولونیست ارکستر مجلسی کوچک دوک یوهان ارنست، برادر کوچکتر دوک وایمار را پذیرفت.

در ژوئیه ۱۷۰۳، شورای شهر آرنشتات از باخ جوان دعوت کرد تا ارگ تازه ساخته شده را در کلیسای جدید امتحان کند. او مردم آرنشتات را با نوازندگی درخشان خود در مراسم تقدیم آن چنان تحت تأثیر قرار داد که بلافاصله با شرایط بسیار مطلوب، پست نوازنده ارگ ​​به او پیشنهاد شد.

در اکتبر سال ۱۷۰۵، شورای کلیسا به باخ اجازه داد تا از شهر لوبک در شمال آلمان دیدن کرده و درباره ارگ نواز بزرگ، دیتریش بوکسهود، صحبت کند.

او در لوبک از هر فرصتی برای شنیدن نوازندگی Buxtehude و شرکت در کنسرت های شبانه معروف در Marienkirche استفاده کرد که در آن کانتاتاهای کلیسای Buxtehude اجرا می شد. در پایان سال ۱۷۰۶، شنید که نوازنده ارگ ​​شهر مولهاوزن درگذشته است.

با علم به اینکه مولهاوزن سنت طولانی موسیقی دارد، برای این پست درخواست داد و پس از یک تست آزمایشی موفق، در کلیسای جامع باشکوه سنت بلاسیوس در یکشنبه عید پاک ۱۷۰۷، با شرایط بسیار مطلوب پذیرفته شد.

بنابراین در ژوئن ۱۷۰۷ کلید دفتر خود را به شورای آرنشتات برگرداند و به مولهاوزن رفت و یک سال بعد به وایمار نقل مکان کرد. موقعیت دوگانه باخ به عنوان عضوی از ارکستر مجلسی و ارگانیست دربار فرصت های زیادی برای پیشرفت دراختیار او گذاشت.

در سال ۱۷۱۴ او رهبر ارکستر شد و پس از کاپل مایستر، دوم بود. یوهان سباستین باخ موسیقی ارکسترال آنتونیو ویوالدی را مطالعه کرد و با تنظیم کنسرتوهای ویوالدی برای ارگ، بینش زبان آهنگسازی او را به دست آورد.

شش سوئیت فرانسوی برای صفحه کلید نوشته شد. هر سوئیت با “Allemande” شروع می شود و از چندین قطعه شامل “Courante”، “Sarabande”، “Menuet”، “Gavotte”، “Air”، “Angleise”، “Polonaise”، “Bourree” و “Gigue” تشکیل شده است.

همانطور که عنوان آنها نشان می دهد، این قطعات نشان دهنده آهنگ ها و رقص هایی از فرهنگ های مختلف بودند. باخ همچنین موسیقی آهنگسازان انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی را اجرا کرد و موت های مکتب ونیزی، الگوهای ریتمیک و ساختارهای بافتی آنها را در توسعه سبک خود گنجاند.

زندگی شخصی یوهان سباستین باخ

یوهان سباستین باخ در ۱۷ اکتبر ۱۷۰۷، با دختر عموی خود، ماریا باربارا در دورنهایم ازدواج کرد که نیروی الهام بخش ساخته های اولیه او بود. آنها هفت فرزند داشتند که در بین آنها ویلهلم فریدمان، کارل فیلیپ امانوئل و یوهان کریستین آهنگسازان مهمی در سبک روکوکو شدند.

همسرش ماریا در سال ۱۷۲۰ درگذشت و در ۳ دسامبر ۱۷۲۱، با آنا ماگدالنا ویلکن که ۱۷ سال از او کوچکتر بود، ازدواج کرد. آنها صاحب سیزده فرزند شدند. سباستین باخ از دو همسرش در مجموع ۲۰ فرزند داشت که تنها ۱۰ نفر از آنها تا بزرگسالی زنده ماندند.

این موسیقی دان بزرگ، نوازندگان را برای ارکسترها و گروه های کُر در وایمار و لایپزیگ انتخاب و آموزش می داد. کار او به عنوان کانتور شامل تدریس دروس ساز و آواز به نوازندگان کلیسا و بعداً به نوازندگان ارکستر دربار بود.

او همچنین معلم فرزندان خود و همسر دومش بشمار می رفت. از فعالیت های اجتماعی باخ باید بگوییم که: وی جایگزین دوستش گئورگ فیلیپ تلمن به عنوان مدیر ارکستر محبوب معروف به Collegium Musicum بود که از ۱۷۲۹ تا ۱۷۵۰ رهبری آن را بر عهده داشت.

این یک انجمن موسیقی سکولار خصوصی بود که دو بار در هفته در قهوه خانه زیمرمن در نزدیکی میدان بازار لایپزیگ کنسرت اجرا می کرد. قرار گرفتن باخ در چنین محیط عمومی سکولاری، باعث شد تا چندین قطعه صرفاً سرگرمی برای کیبورد سولو و چندین کنسرتو ویولن و هارپسیکورد بسازد.

یوهان سباستین باخ به عنوان یک نابغه بی چون و چرای موسیقی، همچنان از دسیسه های سیاسی رنج می برد. جناح‌ های سیاسی محلی در شورای لایپزیگ، کار آموزشی باخ و همچنین آهنگ‌ ها و اجراهای عمومی او را دستکاری کردند.

آنها او را به عنوان کانتور و آهنگساز تحت فشار قرار می دادند و با اعمال محدودیت بر اجراهایش به دلیل بازی های سیاسی، در تلاش های خلاقانه اش مداخله می کردند.

باخ در زمان آهنگسازی و نواختن «مسیر در بی مینور» خود برای پادشاه ساکسونی پیروز و به عنوان آهنگساز دربار سلطنتی ساکسونی منصوب شد. یوهان سباستین بیش از ۱۱۰۰ آهنگ موسیقی در همه ژانرها نوشت.

او تنها در لایپزیگ برای هر یکشنبه و روز جشن سال یک کانتاتا نوشت که از این تعداد ۲۲۴ کانتاتا باقی مانده است.

آثار یوهان سباستین باخ

فهرست کامل آثار باخ، با نماد BWV (نمایه آثار باخ) شناخته می شوند. این آثار شامل ۱۱۲۷ آهنگ برای صدا، ارگ، هارپسیکورد، ویولن، ویولن سل، فلوت، موسیقی مجلسی برای گروه‌های کوچک، موسیقی ارکسترال، کنسرتو برای ویولن، کیبورد و ارکستر است.

موسیقی او به بخش اساسی آموزش برای هر موسیقی دان تبدیل شد. باخ بر آهنگسازان بزرگی چون لودویگ ون بتهوون، فرانتس لیست، فردریک شوپن، فلیکس مندلسون بارتولدی، سرگئی راخمانینوف، سرگئی پروکوفیف و بسیاری از نوازندگان برجسته دیگر تأثیر گذار بود.