ترانه علیدوستی کیست؟
ترانه علیدوستی یکی از هنرپیشگان افتخارآفرین سینمای ایران است که کار حرفه ای خود را از سنین پایین آغاز کرد. «من ترانه ۱۵ سال دارم» محصول سال ۱۳۸۰ ساخته رسول صدرعاملی، عنوان نخستین سینمایی علیدوستی بود که به خاطرش برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
او تا کنون هیچگونه همکاری با تلویزیون نداشته و می گوید هرگز در تلویزیون بازی نمی کنم و آن را یک خیانت فرهنگی می دانم. این هنرپیشه تا کنون در آثار برجسته زیادی همچون: چهارشنبه سوری، شیرین، آسمان زرد کم عمق، مادر قلب اتمی و فروشنده به ایفای نقش پرداخته است.
کارگردانان بزرگ سینمای ایران مانند: اصغر فرهادی، بهرام توکلی، رسول صدرعاملی و عباس کیارستمی با ترانه علیدوستی همکاری داشته اند.
در کارنامه هنری او جوایز فراونی دیده می شود از جمله: جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم چهارشنبه سوری و جایزه بهترین بازیگر زن از پنجاه و پنجمین جشنواره فیلم لوکارنو سوئیس برای من ترانه ۱۵ سال دارم.
خانم علیدوستی علاوه بر بازیگری، مترجم زبان انگلیسی نیز هستند و چند کتاب ترجمه کرده اند. ما در این مقاله می خواهیم به ۱۰ حقیقت درباره زندگینامه ترانه علیدوستی این هنرپیشه پرسابقه اما جوان ایرانی بپردازیم.
۱۰ حقیقت شگفت انگیز از زندگی ترانه علیدوستی
- پدر ترانه علیدوستی آقای حمید علیدوستی یکی از بازیکنان اسبق تیم ملی فوتبال کشور بوده و اکنون مربی است.
- تنها برادرش در چهارشنبه سوری سال ۸۳ فوت کرد.
- خانم علیدوستی در جشنواره فیلم هانوی ویتنام (۲۰۱۲) و جشنواره فیلم وزول فرانسه (۲۰۱۴) در گروه هیئت داوران قرار داشت.
- این هنرپیشه بیماری کلاستروفوبیا یا همان ترس از محیط بسته دارد.
- وی مسلط به زبان انگلیسی بوده و چند کتاب ترجمه کرده است.
- برای ترجمه کتاب رویای مادرم، نوشته آلیس مونرو، جایزه ادبی پروین اعتصامی در بخش ادبیات داستانی را به خود اختصاص داد.
- او یک بار ازدواج کرده و طلاق گرفته و اکنون یک دختر به نام حنا دارد.
- ترانه علیدوستی از طرفداران جریان فمینیسم است.
- سال ۲۰۱۰ در پشتیبانی از کارگردان سرشناس اصغر فرهادی که از دگراندیشان حمایت کرده بود، در وبلاگش مطلبی منتشر کرد که به دستور کمیته دولتی فیلترینگ، حذف و وبلاگش به طور کامل بسته شد.
- سال ۲۰۱۷ به نشانه اعتراض از دستور رئیس جمهورآمریکا مبنی بر لغو روادید مهاجران ۷ کشور، رفتن به مراسم اسکار را تحریم کرد که در رسانه های بین المللی بازتاب فراوانی داشت.
