زندگنیامه لئوناردو داوینچی نقاش

بیوگرافی لئوناردو داوینچی (زندگینامه بزرگان)

لئوناردو داوینچی یک هنرمند و مهندس دوران رنسانس در کشور ایتالیا بود که به خاطر نقاشی هایی مانند “شام آخر” و “مونا لیزا” شهرتی جهانی دارد. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان تاریخ است که میراث قابل توجهی نه تنها در قلمرو هنر بلکه در علم به جای گذاشته است. او همچنین، در هر تخصصی، برتری خود نسبت به دیگران را به اثبات رسانده است. داوینچی در دوران طلایی خلاقیت در بین معاصرانی چون رافائل و مایکل آنژ زندگی می کرد و نبوغ بی نظیر خود را در تقریباً هر آنچه که لمس می کرد، نشان می داد. در این مقاله قصد داریم به بررسی زندگی نامه لئوناردو داوینچی بپردازیم. با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.

عکس لئوناردو داوینچی

لئوناردو داوینچی کیست؟ داوینچی نقاش، مجسمه ساز، معمار، مخترع و مهندس نظامی دوران رنسانس بود. او با ذهنی کنجکاو و نبوغ درخشان، قوانین علم و طبیعت را مورد مطالعه قرار داد. نقاشی ها و سایر آثار وی طی قرن ها بر تعداد بی شماری از هنرمندان و مهندسان تأثیر گذاشته است. او از نبوغ خاص خود به همراه قدرت بی منتهایش در مشاهده، برای ترسیم و مطالعه طبیعت استفاده می کرد. روندی که باعث شد استعداد دوگانه او در علم و هنر شکوفا شود. امروزه، هیچ نامی بهتر از لئوناردو داوینچی به عنوان نمادی برای دوران رنسانس نیست.

دوران کودکی و نوجوانی لئوناردو داوینچی

داوینچی در ۱۵ ماه آوریل سال ۱۴۵۲ در یک مزرعه در خارج از روستای آنچینو در توسکانی ایتالیا (در حدود ۱۸ مایلی غرب فلورانس) به دنیا آمد. او فرزند نامشروع سر پیرو داوینچی، یک مقام رسمی برجسته فلورانسی، و یک زن محلی به نام کاترینا بود. کاترینا بعد از به دنیا آمدن لئوناردو، با یک صنعتگر ازدواج کرد.
لئوناردو در املاک پدرش مانند یک فرزند مشروع بزرگ شد. او تحصیلات ابتدایی را مانند سایر کودکان پشت سر گذاشت. در مدرسه به او خواندن، نوشتن و حساب یاد می دادند. اما او خودش تلاش کرد تا زبان لاتین را یاد بگیرد.

در مورد کودکی لئوناردو اطلاعات زیادی در دست نیست. به جز این که گفته می شود هنگامی که ۵ ساله بود، برای مدتی نزد دایی و مادربزرگش فرستاده شد. تمایلات هنری لئوناردو در دوران نوجوانی ظاهر شدند. هنگامی که حدوداً ۱۵ سال داشت، پدرش که از شهرت زیادی در جامعه فلورانس برخوردار بود، وی را به هنرمندی به نام آندره دل ورروچیو سپرد.

وروکشیو، مجسمه ساز، نقاش، طلافروشی و یک صنعتگر برجسته بود. دورانی که لئوناردو به عنوان شاگرد وروکشیو کار می کرد، در شکل گیری سبک هنری او بسیار تاثیر داشت. لازم به ذکر است که بیشتر رویکرد هنری وی در پیروی از سنت ها بوده است و نه شورش علیه آن ها.

روند آموزش های چند جانبه او در نقاشی و مجسمه سازی به قدری سریع پیش می رفتند که در سن ۲۰ سالگی، داوینچی به عنوان یک نقاش حرفه ای در صنف نقاشان فلورانس پذیرفته شده بود. اما او تا ۵ سال بعد نیز به شاگردی وروکشیو ادامه داد. در این دوره او بسیاری از طرح های فنی مانند پمپ ها، اسلحه های نظامی و دستگاه های مکانیکی را با مداد می کشید.

زندگی خصوصی و ازدواج لئوناردو داوینچی

داوینچی هیچ گاه ازدواج نکرد و هیچ فرزندی نداشت. به نظر می رسد که لئوناردو به جز دوستی با سیسیلیا گالرانی و دو خواهر به نام های بئاتریس و ایزابلا هیچ رابطه نزدیکی با زنان نداشته است. او یک تصویر از ایزابلا را ترسیم کرده است که به نظر می رسد از آن برای ایجاد یک پرتره نقاشی شده استفاده شده است. این تابلو اکنون گم شده است.

او همواره زندگی خصوصی خود را مخفی نگه می داشت. تمایلات جنسی او موضوع طنز، تحلیل و گمانه زنی های فراوان بوده است. این روایات و گمانه زنی ها، از اواسط قرن شانزدهم آغاز شد و در سده های ۱۹ و ۲۰ دوباره زنده شد. برجسته ترین آنها، ادعای زیگموند فروید در مورد همجنسگرا بودنِ داوینچی است. صمیمی ترین روابط لئوناردو احتمالا با شاگردانش به نام های سالای و ملزی بوده است. ملزی با ارسال نامه ای برای آگاه کردن برادران لئوناردو از مرگ وی، احساسات لئوناردو نسبت به شاگردانش را دوست داشتنی و پرشور توصیف کرده است. از قرن شانزدهم ادعا شده است که این روابط، ماهیت جنسی یا شهوانی داشته اند.

سوابق دادگاه فلورانس در سال ۱۴۷۶، هنگامی که لئوناردو بیست و چهار سال داشت، نشان می دهد که او و سه جوان دیگر متهم به لواط شده اند. این اتهامات به دلیل عدم وجود مدرک رد شدند؛ البته گفته می شود که خانواده لئوناردو از نفوذ خود برای تغییر نظر دادگاه استفاده کرده اند. از آن تاریخ، چیزهای زیادی درباره همجنسگرایی فرضی وی و نقش آن در هنر او، نوشته شده است.

فعالیت های حرفه ای لئوناردو داوینچی

داوینچی در دوران حرفه ای خود، نقاشی ها و اختراعات بسیاری داشت که در زیر به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

نقاشی شام آخر: در حدود سال ۱۴۹۵، لودوویکو اسپورزا، که در آن زمان دوکِ میلان بود، داوینچی را مأمور کرد “آخرین شام” را بر روی دیوار پشت سالن ناهار خوری در داخل صومعه میلان سانتا ماریا دل دا گراسی نقاشی کند.

این شاهکار، که تقریباً سه سال به طول انجامید، لحظه ای دراماتیک را به تصویر می کشد که عیسی به دوازده رسول اطلاع می دهد که یکی از آنها به زودی به وی خیانت می کند. استفاده از زبان بدن و طراحی شگفت انگیز چهره ها، از جمله ویژگی های این تابلو است.

نقاشی مونالیزا: در سال ۱۵۰۳، داوینچی شروع به کار بر روی تابلوی “مونا لیزا” می کند. تابلویی که بعدها مشهورترین نقاشی او و مشهورترین نقاشی جهان می شود. نامشخص بودن هویت این زن، یکی از دلایل شهرت آن است. شاهزاده ایزابلا از ناپل، یک راهبه بی نام و مادر خود داوینچی همگی به عنوان هویت احتمالی این شاهکار معرفی شده اند. حتی گمانه زنی شده است که این پرتره به یک زن تعلق ندارد؛ بلکه مدل این عکس، شاگرد دیرینه داوینچی به نام سالای بوده که لباس زنانه پوشیده است.

با این حال، براساس روایت های مختلف، “مونا لیزا” تصویری از لیزا دل جیکوندو، همسر تاجر ثروتمند ابریشم در فلورانس است. نام اصلی ایتالیایی این نقاشی “لا جیوکوندا” است که از این تئوری پشتیبانی می کند، اما همچنان نمی توان نظر قطعی داد.
اگر خانواده جیکوندو در واقع سفارش این نقاشی را به لئونارد داده باشند، این سوال پیش می آید که چرا آنها هرگز آن را دریافت نکردند. امروزه، “مونا لیزا” در موزه لوور در پاریس و در پشت شیشه ضد گلوله محافظت می شود.

ماشین پرنده: شاید شناخته شده ترین اختراع وی یک ماشین پرواز باشد که بر اساس فیزیولوژی بدن خفاش ساخته شده است. این ماشین و کاوش های دیگر در زمینه مکانیک پرواز در بین یادداشت ها و طراحی های او یافت می شود.

داوینچی مانند بسیاری از رهبران اومانیسم رنسانس، شکاف بین علم و هنر را نمی دید. او این دو را به عنوان رشته های درهم تنیده به جای رشته های جداگانه می دید. او معتقد بود که تحصیل در علم او را به یک هنرمند بهتر تبدیل کرده است.

در سال ۱۵۰۲ و ۱۵۰۳، داوینچی همچنین به طور خلاصه در فلورانس به عنوان مهندس نظامی برای سزاره بورگیا، فرزند نامشروع پاپ الکساندر ششم و فرمانده ارتش پاپ فعالیت می کرد. وی برای بازدید از پروژه های ساخت و ساز نظامی و طراحی نقشه های شهر و نقشه های توپوگرافی به خارج از فلورانس سفر می کرد. او برنامه هایی را طراحی کرده است که رودخانه آرنو را از مسیر خود منحرف کند تا از دسترسی دشمن هنگام جنگ به دریا جلوگیری کند.

آثار و افتخارات لئوناردو داوینچی

داوینچی آثار هنری و اختراعات بی شماری را بعد از خود به جای گذاشت که بحث و مجادله پیرامون خلق برخی از آن ها هنوز هم وجود دارد. در سال ۱۵۱۵ که شهر میلان توسط پادشاه فرانسیس اول، پادشاه فرانسه مورد غصب قرار گرفته بود، داوینچی تحت خدمت حکومت فرانسه در آمد. پادشاه فرانسیس در این سال، عنوان برتر سلطنتی فرانسه در معماری، هنر و مکانیک را به او اعطا کرد.

او با آثار خود، برای قرن ها تمام دنیا را تحت تاثیر قرار داد. تاثیر داوینچی بر رافائل و حتی آثار هنری میکل آنژ، کاملا مشهود است. گفته می شود میکل آنژ تلاش می کرد که مجسمه هایی بسازد که به اندازه نقاشی های داونیچی، فعال، آناتومیک و واقع بینانه باشند.

تا به امروز، علاقه مندان به هنر در سراسر جهان، “مونا لیزا” را از برترین نقاشی های تمام تاریخ می دانند. نقاشی های او هنوز قرن ها پس از مرگ وی در قلب و ذهن مردم باقی مانده اند. درست مانند ویلیام شکسپیر در ادبیات، و زیگموند فروید در روانشناسی، تأثیر لئوناردو بر هنر بسیار چشمگیر است.

تاریخ درگذشت لئوناردو داوینچی

داوینچی به دعوت پادشاه فرانسیس اول به دربار فرانسه رفت، برای مدت ۵ سال در آنجا ماند و به تحقیقات علمی خود ادامه داد. او در حکومت فرانسه بسیار مورد احترام بود. داوینچی در دوم ماه مه سال ۱۵۱۹ در کلو درگذشت.