زندگینامه پابلو پیکاسو نقاش و مجسمه ساز

بیوگرافی پابلو پیکاسو (زندگینامه بزرگان)

پابلو پیکاسو به عنوان یکی از معروف ترین نقاش های جهان و تاثیرگذارترین هنرمندان در قرن بیستم شناخته می شود. او نه تنها یک نقاش بسیار خلاق بود، بلکه مجسمه ساز و نویسنده نیز بود. سبک کار او از طبیعت گرایی به کوبیسم و سوررئالیسم گرایش پیدا کرد و مسیر هنر مدرن را در طی دهه ها به سمت و سوی دیگری کشاند. پیکاسو در طول دو جنگ جهانی زندگی می کرد. او حتی گاهی شعر هم می نوشت. در این مقاله قصد داریم به بررسی زندگینامه ی پابلو پیکاسو بپردازیم. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

عکس پابلو پیکاسو

پابلو پیکاسو کیست؟ پابلو پیکاسو در ۲۵ اکتبر سال ۱۸۸۱ در مالاگا اسپانیا به دنیا آمد. نام کامل او گابلانتوان پابلو پیکاسو بود. او بیشتر دوران بزرگسالی خود را در فرانسه گذارند. او علاوه بر نقاشی و مجسمه سازی، یک چاپخانه را نیز اداره می کرد و گاهی بر روی سرامیک نقاشی می کشید. سبک کوبیسم در نقاشی، امروزه بخش زیادی از هویت خود را مدیون پیکاسو است.

دوران کودکی پابلو پیکاسو

پابلو بیشتر دوران زندگی خود را در فرانسه گذارند. او اولین فرزند دون ژوزه روزی بلاسکو و ماریا پیکاسو لوپز بود. وی به عنوان یک مسیحی کاتولیک بزرگ شد اما بعدها خودش را بی دین اعلام کرد.

پدر پابلو معلم هنر بود و گاهی نقاشی هایی از حیوانات می کشید و سرپرستی موزه محلی را نیز بر عهده داشت. دون ژوزه روزی هنگامی که پسر هفت ساله اش نقاشی با روغن را آغاز کرد، متوجه شد که او یکی از با استعدادترین شاگردانش است؛ به همین دلیل اصرار داشت که او را به مدرسه هنرهای زیبا بفرستد.
پیکاسو در دوران کودکی خود، فردی جدی بود که بیشتر از سنش، می توانست دنیا را درک کند. اگر چه او کودکی فقیر بود، اما استعدادهای فوق العاده اش در نقاشی، از همان کودکی او را از هم سن و سالانش متمایز می کرد.

دوران نوجوانی پابلو پیکاسو نقاش

پابلو پیکاسو سرانجام در سن ۱۳ سالگی به مدرسه هنرهای زیبا بارسلونا راه پیدا کرد؛ جایی که پدرش نیز مشغول تدریس هنر بود. در سن ۱۶ سالگی، تحصیلات خود را در آکادمی هنر رئال مادرید به نام بل بل آرتس سان سن فرناندو شروع کرد که در آن زمان آکادمی برتر هنری اسپانیا بود. البته گفته می شود که او به ندرت در کلاس های درس حاضر می شد و ترجیح می داد که بیشتر وقت خود را در نمایشگاه های هنری پرادو پرسه بزند و آثار دیگر هنرمندان را ببیند.

او در دوران نوپای هنری خود، پرتره هایی از افراد مختلف، مانند خواهرش اولا، نقاشی می کرد. با نزدیک شدن به قرن بیستم، عناصر نمادگرایی و هنر مدرن کم کم در هنرمندانی همچون پیکاسو آشکار می شد. او ابتدا این نمادها را در نقاشی های تلطیف شده ای از طبیعت به کار می برد.

پیکاسو در سن ۱۹ سالگی برای اولین بار به پاریس، مرکز هنر اروپا، سفر کرد. او یک اقامتگاه را با شراکت ماکس یعقوب، شاعر و روزنامه نگار، اجاره کرد. این دو هنرمند هر دو در فقر مطلق به سر می بردند و گاهی برای تهیه غذا و یا سوخت، مجبور بودند که نقاشی های شان را بفروشند.

پابلو سرانجام یک سال بعد یعنی در سال ۱۹۰۱ به مادرید نقل مکان کرد و در آنجا با کمک یکی از دوستان قدیمی اش به نام فرانسیسکو آسیس سولر در یک مجله ادبی به نام “هنر جوان” شروع به همکاری کرد. او علاوه بر نوشتن مقالات، کاریکاتورهایی را نیز برای نشان دادن فقر مردم طبقات پایین جامعه، نقاشی می کرد.

تا پیش از این، پیکاسو نقاشی های خود را با نام “پابلو روزی و پیکاسو” که نامی برگرفته از شهرت خانوادگی پدر و مادرش بود، امضا می کرد؛ اما از زمان انتشار اولین شماره این مجله، وی امضای خود را تنها به نام “پیکاسو” خلاصه کرد.

زندگی خصوصی و ازدواج پابلو پیکاسو

پابلو پیکاسو در دوران زندگی خود روابط بی شماری با دوست دختران، روسپی ها، کارکنان موزه ها و معشوقه ها داشت. او دوبار نیز ازدواج کرد. ابتدا در سال ۱۹۱۸ با زنی به نام اولگا خوخلووا ازدواج کرد که زندگی مشترک آن ها ۹ سال به طول انجامید. ثمره ازدواج آن ها پسری به نام پائولو بود. پیکاسو بعد از آن در سال ۱۹۶۱ در سن ۷۹ سالگی با همسر دوم خود، ژاکلین روک ازدواج کرد.

او در طول ازدواج خود با خوخلووا، یک رابطه طولانی مدت نیز با زنی به نام ماری ترسه والتر داشت. آن ها همچنین صاحب یک دختر به نام مایا نیز شدند. ماری ترسه بعد از درگذشت پیکاسو، خودکشی کرد.

در فاصله بین دو ازدواج، در سال ۱۹۳۵، پیکاسو با دورا مار، یک هنرمند بازیگر، ملاقات کرد. این دو به زودی رابطه مشترکی را آغاز کردند که هم عاشقانه و هم حرفه ای بود. رابطه آن ها بیش از یک دهه به طول انجامید و در طی آن، دورا مار درگیر بیماری افسردگی بود. دورا مار بعد از آن که متوجه خیانت پیکاسو و رابطه اش با زنی به نام فرانسیس گیلوت شد، از او جدا شد. پیکاسو و گیلوت دو فرزند با یکدیگر داشتند. پسر آن ها کلود و دخترشان نیز پالوما نام داشت. این زوج بعدها در سال ۱۹۵۳ از یکدیگر جدا شدند.

پیکاسو در مجموع چهار فرزند داشت: پائولو، مایا، کلود و پالوما پیکاسو. دختر او پالوما به یک طراح مشهور تبدیل شده است که جواهرات و محصولات دستی برای برند تیفانی طراحی می کند. او در برخی از نقاشی های پدرش نیز دیده می شود.

فعالیت های حرفه ای پابلو پیکاسو

پیکاسو در طول دوران هنری خود، مراحل مختلفی را پشت سر گذاشت. او در هر دوره، از یک سبک هنری پیروی می کرد. اولین دوره او به نام دوره آبی معروف است. این دوره بین سال های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ به طول انجامید که در آن پیکاسو نقاشی های خود را با سایه های آبی می کشید. اغلب نقاشی های او در این زمان ترسناک و گرفته هستند.

بعد از آن، او به مدت دو سال، در دوران سرخ خود به سر می برد. نقاشی های این دوران همگی پررنگ و سرشار از زندگی اند.

از سال ۱۹۰۷ تا سال ۱۹۰۹، تحت تاثیر هنر آفریقایی بود و چند اثر هنری بحث برانگیز در این دوران نیز خلق کرد. بین سال های ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۲، با همکار خود ژرژ براک، جنبش کوبیسم تحلیلی را آغاز کرد. آثار آن ها از شکل های هندسی پیچیده تشکیل می شد. این زوج هنرمند، در سال ۱۹۱۲ همکاری خود را با یکدیگر قطع کردند. از آن زمان تا سال ۱۹۱۹، سبک هنری جدیدی را از ترکیب اشکال در نقاشی های خود معرفی کرد. این دوران را، کوبیسم مصنوعی می خوانند.

پیکاسو بین سال های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۹، تغییر سبک قابل توجهی از خود نشان داد. او بعد از پایان جنگ جهانی اول و بازدید از ایتالیا، تحت تاثیر نقاشی های آبرنگی ایتالیایی، آثار نئوکلاسیکی را خلق کرد که در تضاد کامل با سبک کوبیسم بودند. از اواسط دهه ۲۰ میلادی نیز با جان گرفتن سبک سوررئالیسم در فرانسه، با این جنبش همراه شد.

در دهه ۱۹۳۰، آثار معروف پیکاسو همچون تابلوی گورنیکا، تصویر منحصر به فردی از جنگ را نشان می داد که بازتاب خشونت و تهدید بود. تهدید و ترس کم کم به سمبل اصلی نقاشی های پیکاسو تبدیل شد و تا سال های انتهایی عمر او، در آثارش همچنان مشهود بود.

اثار و افتخارات پابلو پیکاسو

او دو بار جایزه صلح بین المللی لنین را از آن خود کرد. یک بار در سال ۱۹۵۰ و بار دوم در سال ۱۹۶۱ این جایزه به او اعطا شد. برخی از آثار او امروزه در معتبرترین موزه های جهان نگه داری می شوند.

درگذشت پابلو پیکاسو

پابلو پیکاسو در ۸ آوریل سال ۱۹۷۳ در سن ۹۱ سالگی در موگینز فرانسه درگذشت. مرگ وی بر اثر نارسایی قلبی اعلام شد. پیکاسو در خانه اش و در یک مهمانی که همسرش ژاکلین برای دوستان شان ترتیب داده بود، جان خود را از دست داد.

او که به عنوان یک فرد افراطی در کار و زندگی شخصی قلمداد می شد، به خاطر استعدادهای ذاتی، خلاقیت و روح همدردی با هم نوعانش، همواره مورد ستایش قرار می گرفت. پیکاسو نزدیک به ۸۰ سال از عمر ۹۱ ساله خود را وقف کارهای هنری کرد، چرا که اعتقاد داشت این آثار برای همیشه او را زنده نگه می دارند. وی به طور چشمگیری در پیشرفت هنر مدرن در قرن بیستم نقش داشته است. او زمانی در بزرگسالی اش گفت:

“وقتی کودک بودم مادرم به من گفت اگر سرباز شوی، در نهایت ژنرال می شوی و اگر به دنبال راهب شدن بروی، در نهایت پاپ می شوی. در عوض من نقاش شدم و به عنوان پیکاسو زخم های زیادی خوردم.”