داشتن کلام اشتباه برای بدست آوردن اعتماد دیگران
آیا شما فرد دروغگویی هستید؟ اینکه مخاطبان تان گفته های شما را باور کنند چقدر اهمیت دارد؟ نکته قابل توجه در ایجاد یک رابطه دوستانه و پایدار، صداقت طرفین است. همانگونه که انتظار دارید با شما صادقانه رفتار شود پس به طرف مقابل تان نیز حق بدهید از شما همین انتظار را داشته باشد.
همه ما در شرایط متفاوت گاهی مجبور به پنهان واقعیت ها شده ایم و یا برای فرار از مورد قضاوت قرار گرفتن با سکوت یا آوردن عذر و بهانه های مختلف دروغ گفته ایم.
قطعا تاکنون در شرایطی قرار گرفته اید که به خوبی به دروغگویی طرف مقابل پی ببرید، که معمولا در چنین مواقعی به سکوت بسنده می کنیم. در این مقاله Bestfarsi به شما ۱۰ عبارتی که موجب سلب اعتماد مخاطب تان می شود را می آموزید.
۱۰. “راست می گم”
افرادی که مدام دروغ می گویند سعی می کنند همیشه از واژه های صادقانه در ابتدای جملات شان استفاده کنند. زمانی که می گویند “راست می گم” و یا “حقیقتا اینطور است”
“صادقانه بگم” در واقع حقیقت را کتمان کرده و مخاطب را به پذیرش دروغ های شان دعوت می کنند. توجه داشته باشید اگر شخصی حقیقت را بیان کند نیازی به سعی در متقاعد کردن مخاطبانش ندارد، فرد راست گو مخاطب را در پذیرش سخنانش آزاد گذاشته و از قضاوت او در مورد خودش نمی هراسد.
۹. “باور کن”
اینکه مخاطب شما صداقت تان در کلام را بپذیرد اهمیت دارد اما نه به آن اندازه که مدام بر صادقانه بودن حرف های تان تاکید کیند. هر زمان یکی از طرفین در میان سخنان شان مدام سعی در قبولاندن حقیقت به طرف مقابل را داشته باشد قطعا دروغ می گوید!
۸. “تا جایی که من می دانم”
یک ضرب المثل قدیمی می گوید: پرسیدن عیب نیست ندانستن عیب است” پس از نادانسته های خود نهراسید و در موقعیت پاسخ گویی به راحتی از عبارت ” نمی دانم” استفاده کنید، این کار اعتماد مخاطب تان را به شما جلب خواهد کرد.
اما زمانی که می گویید:” تا آنجا که من می دانم” دارید به طرف مقابل می فهمانید که هیچ اطلاعاتی از موضوع مورد بحث ندارم اما حاضر نیستم این عدم توانایی را بر زبان بیاورم، پس شک نکنید که او هرگز سخنان شما را نخواهد پذیرفت.
۷. “تا آنجا که خاطرم هست”
ذهن به دلیل فعالیت مداوم همواره در حال پردازش اتفاقات، وقایع یا خاطرات شماست، در بخشی از این فعالیت ها به صورت خودکار به حذف برخی وقایع که زیاد یادآوری نمی کنید می پردازد. پس هر زمان که از شما در مورد اتفاقات و یا زمانی مشخص سوال می شود تنها آنچه در ذهن تان به صورت شفاف قابل دسترس است را بیان کنید.
استفاده از عبارت” تا آنجا که خاطرم هست” به مخاطب می فهماند که شما چیزی را به خاطر نمی آورید و یا اطلاعات دقیقی ندارید، همین امر موجب می شود که به گفته های شما اعتماد نکنند.
۶. “مسئله اصلی این است که”
مسائلی که در زندگی ما اتفاق می افتند به دو دسته با اهمیت و کم اهمیت تقسیم می شوند. پس نیازی به یادآوری نوع اهمیت آنان نیست، زمانی که شما عنوان می کنید:” که موضوع اصلی اینست ” در واقع دارید موضوعات متفرقه را بزرگتر جلوه می دهید تا مشکل اصلی را پنهان کنید، در حالیکه مخاطب به دنبال شنیدن توضیحات بیشتر شماست و وقتی که شما را از بحث فراری می بیند، قطعا به عدم صحت حرف های شما پی می برد.
۵. “واقعیت اینست که”
توجه داشته باشید که این جمله نیز مانند ” راست می گم” عمل می کند و این سوال در ذهن مخاطب ایجاد می شود اگر حقیقت دارد پس نیازی به تایید چند باره سخنان نیست. در واقع شما با بیان جمله ” واقعیت اینست که ” دارید به مخاطب می گویید گفته های من دروغی بیش نیست!
۴. “اگه بخوام راستش رو بگم”
این اتفاق زمانی می افتد که شما با مخاطب تان در یک تنش عاطفی هستید که از دروغ گفتن به او خجالت می کشید و یا از اینکه او پی به دروغگویی شما ببرد شدیدا احساس شرمندگی می کنید، پس با بیان این جمله در واقع سعی در توجیه خودتان دارید. ضمن اینکه مخاطب به راحتی از نوع بیان شما پی به عدم صحت گفته های تان خواهد برد.
۳. “من هرگز این کار را نمی کنم”
یک ضرب المثل اسپانیایی می گوید:” مردم چیزی را به زبان می آورند که به آن می اندیشند.” پس اگر شما به انجام فعلی فکر نکرده باشید هرگز آن را به زبان جاری نمی کنید.
زمانی که قاطعانه در مورد ترک یک فعل سخن می گویید، این ذهنیت در مخاطب تان ایجاد می شود که شاید قبلا مرتکب چنین کاری شده باشید که همین فرضیه کافیست تا قاطعانه در مورد حس عدم اعتمادش به شما سخن بگوید.
۲. “تکرار پرسش دیگران”
زمانی که از شما سوالی پرسیده می شود یا با عبارت” نمی دانم “خود را از پاسخ دادن نجات دهید و یا با عنوان این موضوع که قصد پاسخگویی به سوال مخاطب را ندارید،
به بحث خاتمه دهید. زمانی که شما سوال مخاطب را دوباره تکرار می کنید یعنی پاسخی قانع کننده برایش ندارید و با این کار قصد معطل کردن او را داشته تا بتوانید در ذهن تان پاسخی بیابید. در چنین مواقعی حتی اگر پاسخ تان درست باشد مخاطب آن را دروغ تلقی می کند!
۱. “چی”
این مورد نیز مانند گزینه قبل به طرف مقابل تان این حس را القا می کنید که شما برای پاسخ به سوالش با پرسیدن عبارت ” چی” قصد وقت خریدن را دارید. این نیز یکی از گزینه های اثبات دروغ در شماست.
عباراتی دیگر که باعث بی اعتمادی دیگران به ما می شود
واضح تر می گی
به طور مثال اگر شما به دوست تان بگویید:” در آزمون رانندگی با بالاترین نمره قبول شدم” در مقابل دوست تان بپرسد: ” آزمون چگونه برگزار شد؟” شما باید به راحتی بتوانید به تشریح مراحل آزمون بپردازید.
اما با بیان سوال ” واضح تر می گی” از پاسخ به سوال طفره می روید و مخاطب به این نتیجه می رسد که اگر گفته شما حقیقت داشت نیازی به توضیح بیشتر از سوی من نداشتی! اگر خودتان را در چنین موقعیتی قرار دهید می توانید ایجاد حس عدم اطمینان در مخاطب تان را به خوبی درک کنید.
پاسخ های کوتاه
معمولا افرادی که دروغ می گویند همیشه از پاسخ های کوتاه در جواب سوال ها استفاده می کنند. این کار به دروغگویان کمک می کند تا به راحتی از سوال ها بگذرند و کمتر دست شان رو شود.
از کاربرد واژه “من” می پرهیزید
افرادی که دروغ می گویند هرگز وقایع را ازجانب خود روایت نمی کنند، مثلا هرگز نمی گویند “من این کار را کردم”. آن ها همیشه از ضمیر سوم شخص مفرد استفاده می کنند و گاها داستان ها و تجربیات زاییده ذهنشان را به افرادی خیالی نسبت می دهند.
مثل استفاده از جملاتی از قبیل” یکی از همسایگان ما” یا ” یکی از ساکنان فلان شهر” که برای مخاطب قابلیت تحقیق در مورد صحت و سقمش ممکن نیست.
” باور می کنی”
دروغ گوها به صورت مداوم از شما می پرسند که آیا حرف شان را باور می کنید یا نه؟! چنین اشخاصی در واقع به دنبال اثبات حقایق گفته های شان نیستند و فقط سعی در ایجاد حس باور پذیری در شما را دارند. پش هیچوقت از چنین عباراتی استفاده نکنید!
“چطور می تونی به من شک کنی؟”
اگر فردی حقیقتی را بیان کند نیازی به اثبات آن ندارد. زمانی که فرد دروغگو متوجه شود گفته هایش مورد قبول مخاطبش قرار نگرفته شروع به پرخاش و دعوا می کند، او در واقع با این کار سعی دارد از موقعیت سخت و سنگینی که در آن گرفتار شده فرار کند.
اگرچه هر کدام از این موارد به تنهایی نمی تواند دلیل بر دروغگویی طرف مقابل تان باشد، اما شما با در نظر گرفتن موارد بالا می توانید تا حدود زیادی به صداقت یا عدم صداقت در مخاطبتان پی ببرید!
