زندگی نامه نیما یوشیج شاعر مازندرانی

بیوگرافی نیما یوشیج (زندگینامه بزرگان)

علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج، شاعر معاصر ایرانی است که شعر نو یا نیمایی را بنا نهاد. نیما یوشیج به عنوان پدر شعر مدرن فارسی شناخته می شود. نیما با استفاده از گفتار عامیانه مردم، به اشعار خود رنگ و عطری جدید اضافه کرد. آنچه نیما یوشیج را تبدیل به یک الگوی عالی و قدرتمند برای شاعران جوان زمان خود کرد، نوآوری های او در فرم و سبک و نه محتوای شعر بود. در این مقاله قصد داریم به بررسی زندگی نامه نیما یوشیج شاعر معاطر ایرانی بپردازیم. با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.

عکس نیما یوشیج

نیما یوشیج کیست؟ نیما یوشیج با نام واقعی علی اسفندیاری، فرزند ارشد ابراهیم نوری یوش، بنیان گذار شعر نو در دوران معاصر است. او در میان دامداران و کشاورزان بزرگ شد.

نیما در سخنرانی خود در نخستین کنگره نویسندگان ایران در سال ۱۹۴۶ در تهران گفت:
“سال های اول زندگی من در بین چوپانان و دامداران گذرانده شد که در کوچ های فصلی خود از یک چمنزار به چمنزاری دیگر، هر شب عصرها برای ساعت های طولانی دور آتش در کوهستان می نشستند. از سال های کودکی خود چیزی جز دعواهای وحشیانه به خاطر نمی آورم. موارد دیگر مربوط به یک زندگی عشایری و سرگرمی های ساده آن افراد در فضایی پر از یکنواختی و نادانی است.”

نیما شعر کلاسیک فارسی را به کلی دگرگون کرد و اشعار خود را بدون هیچ قالبی، با استفاده از نمادهای طبیعی می سرود. وی در حالی به صحنه تغییر شعر فارسی رسید که بسیاری از محافظه کاران و احیاگران شعر فارسی نتوانسته بودند تغییراتی جدید برای جلوگیری از انحطاط آن ایجاد کنند.

دوران کودکی و نوجوانی نیما یوشیج

نیما در تاریخ ۲۱ آبان سال ۱۲۷۶ (۱۲ نوامبر ۱۸۹۶) در دهکده یوش در استان مازندران یا طبرستان قدیم، به دنیا آمد. وی در همان دهکده بزرگ شد و از کودکی در نگهداری مزرعه و گاو و گوسفندان به پدرش کمک می کرد. تحصیلات ابتدایی خود را در مکتب خانه ای در همان دهکده به پایان رساند.

گفته می شود که تحصیلات ابتدایی او رضایت بخش نبود و نظام وفا، ملای مکتب خانه، اغلب مجبور می شد در کوچه ها به دنبال نیما بگردد و به اجبار او را سر کلاس درس بنشاند. نظام وفا خود شاعری بزرگ بود که اشعار عاشقانه می سرود. او نیما را به سرودن شعر به سبک سعدی و شاعران این چنینی، تشویق می کرد.

نیما بعدها در سن دوازده سالگی به تهران منتقل شد و در یک مدرسه کاتولیک به نام سنت لوئیس ثبت نام کرد. آموزش در مکتب کاتولیک برخلاف دستورالعمل تدریس در مکاتب بود. به همین ترتیب، زندگی در بین اهالی شهر با زندگی در میان قبایل و روستاییان شمال در تضاد بود. علاوه بر این، هر دو سبک زندگی با توصیف سبک زندگی که در کتاب های کاتولیک می خواند یا در کلاس به آنها گوش می داد، تفاوت زیادی داشتند.

اگرچه این تضادها دلبستگی او به سنت ها تغییر نداد، اما این تفاوت باعث دگرگونی تخیل جوان نیما شد. به عبارت دیگر، نیما همچنان به نوشتن شعر در سنت سعدی و حافظ برای مدتی ادامه می داد و بیان او به تدریج و پیوسته تحت تأثیر شعر کلاسیک قرار می گرفت. سرانجام، تأثیرات جدید بر سرسختی سنت ها غلبه کرد و نیما را به مسیر جدیدی سوق داد.

زندگی خصوصی و ازدواج نیما یوشیج

گفته می شود که نیما در آغاز جوانی در تهران، با یک دختر ارمنی آشنا و به او علاقمند میشود. به دلیل این که مذهب دختر با مذهب نیما تفاوت داشت، این دو موفق به ازدواج با یکدیگر نشدند. بعد از این عشق نافرجام، نیما به یوش بازگشت. در آن جا به دختر دیگری علاقمند شد و از او تقاضای ازدواج کرد. با توجه به این که محل زندگی نیما در شهر تهران بود، دخترک حاضر به ازدواج با او و خارج شدن از روستا، نشد.

سرانجام نیما در سن ۲۹ سالگی با خواهرزاده نویسنده بزرگ، جهانگیر صوراسرافیل، ازدواج کرد. همسر نیما، عالیه جهانگیر نام داشت که معلم مدرسه بود. حاصل این ازدواج، یک فرزند پسر به نام شراگیم است که ۱۶ سال بعد از ازدواج آن ها، به دنیا آمد.

فعالیت های حرفه ای نیما یوشیج

نیما از سن ۲۴ سالگی اولین مجموعه شعر خود را با نام “قصه رنگ پریده” در یک مجله منتشر کرد. انتشار این اشعار، باعث مخالفت بسیاری از شاعران سنتی مانند ملک الشعرای بهار شد. نیما در سال های بعد، اشعار خود را در مجلات دیگری به چاپ می رساند. در همین زمان، در مدارس مختلفی به تدریس ادبیات نیز مشغول بود.

او در سال های بعد آثاری با نام افسانه، پسر، عقوبت، از ترکش روزگار، ای شب، آواز قفس، بهار، منت دونان، شهید گمنام و بز ملاحسن را نیز سرود.
او در اشعار خود، المان های طبیعی را با مضامین اجتماعی در هم آمیخته و دغدغه های خود را بیان می کرد. او همچنین به زبان مازندرانی نیز اشعار زیادی سروده است که در مجموعه جداگانه ای به نام روجا به چاپ رسیده اند. برخی از اشعار نیما نیز به زبان انگلیسی ترجمه شده اند.

آثار و افتخارات نیما یوشیج

نیما در زمان حیاتش، چندین جلد کتاب شعر به زبان های فارسی و مازندرانی به چاپ رساند. بعد از وفاتش، مجموعه آثارش در یک جلد منتشر شد. او توانست با سنت های قدیمی شعر فارسی مبارزه کرده و مسیر تازه ای را برای شاعران جوان پس از خودش ایجاد کند. بعد از شعر نیمایی، شعر سپید نیز به قالب های شعر فارسی افزوده شد. از آن زمان تاکنون، کتاب های زیادی پیرامون نقد و بررسی اشعار و افکار نیما نوشته شده اند.

روز درگذشت نیما یوشیج

نیما در سن ۶۴ سالگی به دلیل ابتلا به ذات الریه از یوش به تهران منتقل و در بیمارستان بستری شد. در سیزدهم دی ماه سال ۱۳۳۸، وی در تهران درگذشت و پیکرش در صحن امامزاده عبدالله به خاک سپرده شد. در سال ۱۳۷۲، با توجه به وصیت نیما مبنی بر انتقال پیکرش به خانه شخصی اش در یوش، پیکر او را به یوش منتقل کردند و در حیاط خانه اش در کنار مزار خواهرش، به خاک سپردند.