زندگینامه پل الریخ – پزشک

بیوگرافی پل الریخ (زندگینامه بزرگان)

نامش به آلمانی Paul Ehrlich است، پل الریخ یک زیست شناسی آلمانی بوده است. پل الریخ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی برای مطالعه دستگاه ایمنی شده است. ما در این مقاله می خواهیم به بررسی زندگی نامه پل الریخ این دانشمند بزرگ بپردازیم.

عکس پل الریخ

پل الریخ کیست؟ پل الریخ در ۱۴ مارس ۱۸۵۴ و در یک خانواده ی مرفه یهودی دیده به جهان گشود. او در جوانی به فرآیند رنگ آمیزیِ سلولها با رنگهای شیمیایی علاقه مند شد و در دانشگاه های استراسبورگ، برسلاو، فرایبورگ و لایپزیگ درس پزشکی خوانده و مدرک پزشکی اش را در سال ۱۸۷۸ از دانشگاه لایپزیگ گرفت. پل الریخ دانشمندی آلمانی تبار بود که روی رشته های مختلفی از جمله ایمن شناسی، خوش شناسی و همچنین شیمی درمانی تاثیرات بسزایی داشت.

اولین اکتشاف پل الریخ به همراه یک زیست شناس روسی به نام ایلیا مچنیکو برای درمان عملی سفلیس بود.

دوران کودکی و دوران تحصیلی پل الریخ

پل سالهای ۱۸۶۴تا ۱۸۷۲ برای تحصیل به دبیرستان ماریا ماگدالنا که از دبیرستانهایِ پرسابقه و خوبِ شهرِ برسلاو بود رفت، آن دبیرستان در سال ۱۲۶۷ برای تدریس لاتین بنیاد گشته بود و از سال ۱۶۴۳ موضوعات دیگری نیز در آن تدریس می شد. پس از پایانِ دورانِ دبیرستان پل در شهرهایِ برسلاو و استراسبورگ به تحصیلِ در رشته پزشکی پرداخت و در سالِ ۱۸۷۸ در شهرِ لایپزیگ دکترایِ خود را گرفت.

مشارکت ها و دستاوردها پل الریخ

پل الریخ حین آزمایش رنگ آمیزی متوجه این موضوع می شود که در سلول واکنش های شیمیایی انجام می شود و این واکنش ها درواقع دلیل فرایند های سلولی هستند،الریخ پژوهش‌ ها و مطالعات زیادی در رشته‌ هایِ گوناگونِ پزشکی داشته است که بعضی از آن‌ ها حتی حالا هم بعنوان سند استفاده می شوند.

بیست و چهارِ مارسِ سالِ ۱۸۸۲ وقتی که “روبرت کخ” در موردِ میکروبِ بیماریِ سل در برلین سخنرانی میکرد و اینکه چطور آن را کشف کرده است، پل الریخ نیز در آن سخنرانی حضور داشت. او همیشه از این سخنرانی به عنوان یک پدیده بزرگ در زندگی‌ اش یاد کرد چون درست یکروز بعد از این سخنرانی، پل روشِ کاربردِ رنگ‌ها در پژوهش‌ هایش را بهینه کرد. نتیجه گیری او اینطور بود که عوامل شیمیایی می توانند بیماری های سلول را درمان کنند و با موجودات عفونی بجنگند. ایده ی الریخ بطور کل درمان شناسی و تشخیص های پزشکی را متحول کرد.

پل الریخ واژه ی شیمی درمانی را درست کرد، او متوجه یک واکنش شیمیایی در ادرار بیمارانِ مبتلا به حصبه شد و کمک های بزرگی با مشارکتش برای درمان این بیماری چشمی شد، همچنین کخ نیز این کارِ او را دنبال کرد و روش او را تأیید کرد و از این اکتشاف به بعد این دو مرد دوستانِ بسیار خوبی برایِ هم شدند.

زندگی خصوصی پل الریخ

در سالِ ۱۸۸۳ پاول با دخترِ یک کارخانه دار ازدواج کرد و به شکلی بی نظیر که در آن زمان چنین رفتاری بسیار کمیاب بود به تساوی حقوقِ میان خود و همسرش اهمیتِ زیادی میداد.

فعالیت های بی وقفه

پل الریخ به عنوان یک پزشک بالا رتبه در بیمارستان چاریتِ برلین آلمان مشغول به کار شد و در آن مکان یک روش انحصاری برای تشخیص باسیلِ سل پیدا کرد. او انواع سلول های خونی بدن را از یکدیگر جدا کرد و با این حرکت از پایه گذاران خون شناسی شد. پل الریخ اولین کسی بود که استفاده از متیلن آبی برای درمان اختلالات عصبی را کشف کرد.

او به هر سمتی که کشیده می شد چیزی جز اکتشاف و افتخار آفرینی از خود برجای نمی گذاشت. سالِ ۱۸۹۰ الریخ به خاطر درخواستِ کخ، مسئولیت بخشِی از بیمارستانِ دولتی موآبیت را به عهده گرفت و پژوهش‌ هایی بر رویِ “توبرکولین” که توسطِ کخ برای پیشگیری از گسترشِ بیماریِ سل در بیمار ساخته شده بود انجام داد. حقیقتا توبرکولین دارویی که به موفقیت برسد نبود، اما الریخ دست از پشتیبانیِ خود برای بهتر شناختنِ این دارو برنداشت.

کخ در سال ۱۸۹۱ الریخ را به بیمارستان و انستیتویِ تازه تأسیس برایِ بیماری‌هایِ عفونی برد با وجود اینکه حقوق الریخ زیاد نشد اما در آن بیمارستان الریخ دسترسی فوق العاده ای به کلیه آزمایش‌ها و آزمایشگاه‌ها و بیماران و حیواناتِ آزمایشی و داروهای گوناگون داشت. می شود گفت بهترین چیزی که برای دانشمندی مثل الریخ وجود داشت و تاپایان عمر هم از کخ برای این حرکت سپاسگذار بود. سالِ ۱۸۹۹ پاول از طریق گوتینگن و برلین به سمت فرانکفورت رفت تا آنجا به مدیریتِ انستیتویِ پژوهش و آزمایشِ سرم بپردازد جایی که اکنون به نامِ انستیتویِ پاول الریخ معروف است.

الریخ در سالِ ۱۹۰۴ مقامِ پروفسوری با حقوقِ بالا را در گوتینگن به دست آورد و به عنوان یک پزشک عالی رتبه در آنجا کار کرد. همچنین سالِ ۱۹۰۶ همسرش فرانسیسکا اشپایر مرکزِ پژوهشی را با نام “گئورگ اشپایر” تاسیس کرد و فرصت خوبی بود که تا پل مدیریتِ آن را به عهده بگیرد.

می توان گفت او در خانه ی خودش بود روش‌ هایِ شیمی درمانیِ خود را عرضه کرد. پاول الریخ معمولا بخاطر کارها و پژوهش‌ هایش در رابطه با آسیب ‌شناسی و سیستم‌ هایِ ایمنی شناخته شده‌ است. برایِ این کارهایش در سالِ ۱۹۰۸ جایزه نوبل را دریافت نمود. حتی اگر با تجهیزات و علومِ امروزی به نتیجه ای برای درمان سرطان برسیم تا دنیا دنیاست مدیونِ زحمات و تحقیقات پل الریخ در این زمینه هستیم به دلیل اینکه تمام نکات اساسی و پایه در رابطه با این علوم را پل الریخ کشف کرده است.

مقالات و متون پل الریخ

پل الریخ چیزی بالغ بر ۳۷ مقاله علمی بین سالهای ۱۸۷۹ تا ۱۸۸۵ منتشر کرد. می توان گفت تاثیر گذار ترین کارِ او “نیاز اندام های موجودات زنده (ارگانیسم) به اکسیژن” است. این مقاله در سال ۱۸۸۵ چاپ شد او در کتاب خود به این موضوع که مصرف اکسیژن در انواع مختلف بافت ها متفاوت بوده و این تفاوت ها، مقیاسی برای شدت فرایندهای حیاتی سلول در اختیار ما می دهد، می پردازد.

افتخارات پل الریخ

پل الریخ و همکار روسی اش ایلیا مچنیکو در سال ۱۹۰۸ جایزه ی نوبل فیژیولوژی و پزشکی را دریافت کردند.

پل الریخ درگذشت

با وجود تمام تلاش های پل الریخ برای کشف داروی بیماری هایی چون سرطان و بیماری‌ هایِ عفونی او با بیماری های مورد طبابت خودش کشته نشد، بلکه او بر اثرِ حمله قلبی که به او در یکی از کلینیک‌ هایِ درمانی در باد هومبورگ دست داد، زندگی را بدرود گفت، او در زمان مرگش ۶۱ سال سن داشت. پاول الریخ وابستگی شدیدی به سیگار داشت و روزانه بیش از بیست سیگار می‌ کشید. وی در روزِ هفدهمِ آگوستِ سالِ ۱۹۱۵ سکته قلبی کرد و سه روزِ بعد در بیستمِ همان ماه نیز درگذشت.

“کایزر ویلهلمِ دوم” پادشاهِ آلمان ضمن عرض تسلیت برای درگذشت الریخ اینگونه گفت:

“من درگذشتِ چنین پزشک و دانشمندی که به خاطرِ کارهایِ خارق العاده اش خود را برای جهانیان فعلی و آیندگان گرامی داشته و ایشان را سپاس‌ گزار خود میدارد، به تمامی جهان دانش و علم تسلیت گفته و به همراه آنان به سوگش می‌ نشینم. پل الریخ در گورستان یهودیان شهرِ فرانکفورت به خاک سپرده شد.”