زندگینامه بتهوون موسیقی دان و آهنگساز برجسته دنیا

بیوگرافی بتهوون (زندگینامه هنرمندان)

بتهوون یکی از بزرگترین موسیقی دانان و آهنگسازان اهل آلمان و همچنین یکی از تحسین برانگیزترین آهنگسازان تاریخ موسیقی غربی است. آثار او بیشتر در ردیف موسیقی های کلاسیک قرار می گیرد.

بتهوون به طور فزاینده ای از ناشنوایی رنج می برد. او در طول حیاتش آثار بی نظیری خلق کرد که برجسته ترین آنها شامل: ۵ کنسرتو پیانو، ۹ سمفونی، یک کنسرتوی ویولن و چندین اثر فاخر در زمینه کوارتت زهی، سونات پیانو، مس و تنها اپرای معروف او به نام  فیدلیو می شود.

از این نابغه عرصه موسیقی به عنوان یک فرد انتقالی نیز یاد می شود؛ زیرا او توانست دوره کلاسیک را به موسیقی غربی منتقل کند. ما قصد داریم تا در این مطلب به معرفی زندگی نامه بتهوون، این موسیقی دان بزرگ بپردازیم.

عکس بتهوون

بتهوون کیست؟ لودویگ بتهوون، این موسیقدان بزرگ تاریخ، ارزشمندترین کارهای خود را در ۱۰ سال پایانی عمرش، ارائه داد، زمانی که به شدت با معضل ناشنوایی دست و پنجه نرم می کرد.

او از همان سال های اولیه زندگی به موسیقی علاقه نشان می داد و از این رو تحت تعلیم پدرش قرار گرفت و پس از مدتی کریستیان گوتلوب نیفه، رهبر ارکستر، آموزش او را بر عهده گرفت.

بتهوون توانست در سن ۱۸ سالگی زیر نظر گوتلوب اولین اثر خود را که شامل مجموعه ای از «واریاسیونها» برای «ساز شستی ‌دار» بود، را خلق کند. نامادری اش، هلن فان برونینگ در پیشرفت او در زمینه نواختن پیانو تاثیر بسزایی داشت و محبت ویژه ای بین آنها برقرار بود.

خانواده او در سال ۱۷۸۱ میلادی به وین سفر کرد و بتهوون در آن زمان موسیقی را زیر نظر یوزف هایدن آموزش دید. در ادامه به حدی در نواختن پیانو، خبره شد که به لقب پیانیست چیره ‌دست شهرت یافت.

مدت زیادی نگذشت که زیر چتر حمایتی کارل آلویس، شاهزاده لیخنوفسکی قرار گرفت و این اتفاق در سال ۱۷۹۵ باعث خلق سه «تریو پیانو اپوس ۱» شد. در سال ۱۸۰۰ نخستین سمفونی و یک سال بعد نیز اولین مجموعه کوارتت های زهی خود را خلق کرد.

این دوره مصادف با زمانی بود که شنوایی او روز به روز رو به زوال می رفت، اما وی همچنان بر کار خود پافشاری می کرد و سومین (۱۸۰۴) و پنجمین (۱۸۰۸) سمفونی های خود را منتشر ساخت.

آخرین کنسرتوی پیانوی او که خودش در آن به عنوان تکنواز اجرا نکرد، با نام «امپراتور» توسط پیانیست مشهور Archduke Rudolf از اتریش، در سال ۱۸۱۰ به نمایش گذاشته شد. تا سال ۱۸۱۴ تقریباً ناشنوا شد و سپس از اجرای نمایش و حضور در جمع انصراف داد.

بعد از اینکه بتهوون از اجتماع فاصله گرفت بهترین و ارزشمندترین آثار خود را ساخت. در بین این آثار تنها یک اپرا به نام فیدلیو وجود داشت که سال ۱۸۰۵ نخستین بار اجرا شد و ۹ سال بعد نسخه نهایی و اصلاح شده آن تالیف گردید.

طی سال های ۱۸۱۹ تا ۱۸۲۳ Missa Solemnis را خلق کرد و سال ۱۸۲۲ تا دو سال بعد از آن سمفونی نهم که آخرین سمفونی او و یکی از اولین نمونه های سمفونی کرال بود، ساخته شد. پس از این کار، آخرین کوارتت‌ های زهی خود را تالیف کرد که جز آثار پایانی اش محسوب می شد.

در نهایت لودویگ بتهوون در سن ۵۷ سالگی چشم از جهان فرو بست اما وی همچنان پایه اصلی رپرتوار موسیقی کلاسیک است.

دوران کودکی بتهوون

در زندگینامه بتهوون آمده است که: لودویگ فان بتهوون در دسامبر ۱۷۷۰ در بن، آلمان متولد شد، اما هیچ کس از تاریخ دقیق تولد او مطمئن نیست. وی در ۱۷ دسامبر غسل تعمید یافت، بنابراین احتمالاً روز قبل به دنیا آمده است.

او هفت خواهر و برادر داشت و پدرش، یوهان یکی از موسیقیدان های اتریش بود و پدربزرگش از خوانندگان دربار بشمار می رفت که بعدها استعداد خود را در زمینه موسیقی شکوفا کرد.

اولین کسی که موسیقی را به بتهوون آموزش داد، پدرش بود و بعد از او استادان بزرگی شروع به تدریس این اعجوبه موسیقی کردند. در حالی که او تنها یک پسر جوان بود، ویولن می نواخت و بیشتر از بداهه نوازی لذت می برد تا اینکه نت ها را از روی نت بخواند.

تاثیرگذارترین آموزگار او کریستیان گوتلوب نیفه بود که پس از مدتی به همکار او تبدیل شد و در کنار این استاد به اُرگِ نوازی مشغول شد. بتهوون مدتی را در وین زندگی کرد اما پس از اینکه متوجه شد مادرش مریض است به بن بازگشت.

با از دست دادن مادر، پدرش به طور فزاینده ای به الکل اعتیاد پیدا کرد و از آن پس او عهده دار مراقبت از برادران کوچکتر از خودش گردید و ۵ سال دیگر را در بن ماندگار شد. در سن ۲۰ سالگی چندین اثر تالیف کرد که هیچ یک از آنها در آن سال ها منتشر نشد. بررسی این آثار نبوغ و دامنه فکری این موسیقیدان بزرگ را به نمایش می گذارد.

زندگی حرفه ای بتهوون

سال ۱۷۹۲ بتهوون ارکستر رودوت در گودسبرگ را اجرا می کرد که طی آن با یوزف هایدن آشنا شد. پس از اینکه موتسارت یکی از برجسته ترین موسیقی دانان جهان درگذشت، مردم بر این باور بودند که بتهوون جانشین اوست.

از این رو لودویگ بتهوون نیز تلاش کرد با خلق آثار موتسارتی، پاسخی محبت آمیز به لطف مردم بدهد. لودویگ توانست در دل شهروندان و ثروتمندان وین جا باز کند و مورد لطف مداوم آنان قرار بگیرد.

شهرت اولیه وی برگرفته از فضیلت او به عنوان یک پیانیست بود که در کنسرت های عمومی و خصوصی به نمایش درآمد. دو اپیزود اول منتشر شده وی در وین به ترتیب شامل سه قطعه پیانو و سوناتوی پیانو انفرادی بود که دومی به هایدن اختصاص داشت.

مجموعه ای متشکل از پنج کنسرتو پیانو بین سال های ۱۷۹۵ و ۱۸۱۰، که چهار اولین آن، خودش آنها را به نمایش گذاشت، دنبال شد. وی همچنین آثاری از آهنگسازان دیگر مانند کنسرتو پیانو شماره موتسارت را اجرا کرد.

او به بداهه نوازی مشهور بود. آموزش پیانو نیز عناصر مهمی از فعالیت های او را در اوایل کار خود تشکیل داد و درآمد او را تأمین کرد.  به دلیل ناشنوایی فزاینده، بتهوون مجبور شد در سال ۱۸۱۴ نواختن پیانو در ملا عام را متوقف کند، اما این ساز همچنان در زندگی خلاقانه او نقش اساسی داشت.

طرح های برجای مانده از بتهوون یکی از برجسته ترین و قدرتمندترین نمونه های مبارزات هر هنرمند خلاق را با صفحه خالی ارائه می دهد. طرحی از یک حرکت سمفونیک در مینور C که مربوط به سال ها زندگی او در بن می باشد، نشان می دهد که بتهوون از همان کودکی با فرم سمفونیک درگیر شده است.

نُه سمفونی تکمیل شده او ستون فقرات خروجی آهنگسازی او را تشکیل می دهد و سال های ۱۸۰۰ تا ۱۸۲۴ را در بر می گیرد. در سال ۱۸۰۹ ائتلافی متشکل از سه نفر از حامیان بتهوون به رهبری ارکدوک رودولف موافقت کردند که به این آهنگساز سالانه ۴۰۰۰ فلورین دستمزد بپردازند، با این تفاهم که وی در وین باقی بماند و دعوت به عنوان کاپل مایستر در کاسل را قبول نکند.

هدف این بود که نگرانی های مالی بتهوون را تسکین داده و استقلال بیشتری به عنوان آهنگساز به او داده شود. در عوض، لودویگ بتهوون ۱۴ اثر از جمله پیانو سوناتا را به رودلف اختصاص داد.

موسیقی مجلسی یکی دیگر از عناصر ماندگار خروجی بتهوون را تشکیل می دهد، به ویژه ۱۶ کوارتت زهی که بین سال های ۱۸۰۰ تا ۱۸۲۶ ساخته شد.

موسیقی او شامل بسیاری از ژانرهای دیگر از جمله آهنگ ها، کانن، کانتاتا، واریاسیون، باگاتل، اوورتور، رقص، اپرا و موسیقی حادثه ای است که نشان دهنده تنوع علایق و فرصت های وی به عنوان آهنگساز می باشد.

بیش از هر آهنگساز دیگری، موسیقی بتهوون با مفاهیم استعلایی مبارزه، انقلاب و متعالی شناخته می شود. ایده آل های آزادی و رهایی از استبداد در آثاری مانند تنها اپرای وی، فیدلیو و سمفونی نهم، که اغلب در رابطه با فضای گسترده و سیاسی اوایل قرن ۱۹ اروپا تفسیر می شوند، نفوذ می کند.

انقلاب فرانسه و جنگ های ناپلئونی قطعاً زمینه ای مهم برای زندگی او بین سال های ۱۷۸۹ و ۱۸۱۵ است. اولین اجرای سومین سمفونی (ارویا) در آوریل ۱۸۰۵ شش ماه قبل از سقوط وین برای اولین بار به دست ارتش ناپلئون انجام شد.

در حالی که فیدلیو اولین اجرای خود را در ۲۰ نوامبر ۱۸۰۵ برای مخاطبانی که بیشتر از ارتش اشغالگر فرانسه بودند، دریافت کرد.

زندگی شخصی بتهوون

تمام کسانی که در سال های بلوغ با لودویگ فان بتهوون روبرو شده اند، از ویژگی های خاص زندگی او مثل انزوای غم انگیز از طریق ناشنوایی و تعهد کامل او به هنر سخن گفته اند.

بتهوون در طی حیاتش هرگز ازدواج نکرد اما چندین معشوقه از جمله تِرِز و جولیِتا گیچاردی داشت که به خاطر اختلافات طبقاتی موفق نشد با هیچ یک از آنها ازدواج کند.

موسیقی او تأثیرات خلاقانه و نیرومندی در نسل های متوالی آهنگسازان از برلیوز، واگنر و مالر گرفته تا شوستاکوویچ، تیپت و تئا ماسگراو اعمال کرد. حدود ۳۰ جلد از طرح های او همراه با نسخه های خطی یا نسخه های کامل بسیاری از کارهای تکمیل شده وی در کتابخانه های سراسر جهان نگهداری می شوند.

رمزگشایی و تجزیه و تحلیل این مطالب به خودی خود تقریباً به یک رشته علمی تبدیل شده و از نیمه دوم قرن نوزدهم آغاز شده است. کتابخانه بریتانیا مجموعه قابل توجهی از این میراث فیزیکی را در اختیار دارد که هم اکنون همه از طریق پورتال نسخه های خطی دیجیتالی شده و بصورت آنلاین در دسترس قرار دارند.